Киiк - Евразия құрылығының шөл және жартылай шөлейттерінде көшіп – қонып миграция жасап отыратын үйiрлi жануары, бiздiң жануарлар фаунасының ежелгі өкiлi, Қазақстан Республикасының бірегей және құнды игiлiгi болып табылады. Бұл аңшылық-кәсiптiк маызы бар жануар, оның етiнiң жоғары азықтық құндылығы бар, ал оның мүйiзi (панта) көп жылдар бойы дәрiлiк шикiзат ретiнде Қытай, Сингапур және әлемнің басқа да елдерiнде экспортталады. XIX ғасырдың екiншi жартысы мен XX ғасырдың басында жануарларды аулау жаппай сипат алды. Киiктердi жыл сайын азықтық дайындау - қырық жылдан астам уақытта көбiнесе 100 мың бастан 150 мың басқа дейiндi (кейбір жылдарда 400-4090 мыңға дейiн) құрады. Бұл peттe киiкті аулау кәсiбі мемлекетке жыл сайын орта есеппен 3 млн. АҚШ долларына дейiн кiрiс әкелді.
Қазақстанның кең байтақ даласында киiктің осы заманғы таралу аймағы мен табиғи қорларының негізгi бөлігi орналасқан. Өсiмдiктердiң негiзгi тұтынушыларының бірі ретінде құрғақшылық аймақтардың экологиялық жүйесiнде оның зор маңызы бар.
"Киiкті сақтау және өсiмiн молайту жөнiндегi шаралар туралы" Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң 1999 жылғы 29 сәуiрдегі N 527 қаулысымен киіктердің санының қысқарып кетуiне байланысты оларды аулауға 2 жылға тыйым салынды, ал "Киiктi сақтау және өсiмiн молайту жөнiндегi қосымша шаралар туралы" Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң 2001 жылғы 19 шiлдедегi N 980 қаулысымен бұл тыйым салушылық 2015 жылға дейiн ұзартылды.
