Қатар орналасқан жұлынның зәр шығару және дефекация орталықтарының органикалық зақымдануы олардың бір уақытта бұзылуына әкеледі және әдетте олардың синхронды әрекетімен бірге жүреді. Ректумның ішкі сфинктері қос вегетативті иннервацияны алады, сыртқы сфинктер - соматикалық . Дефекация актісінің ерекшелігі- бұлшықет-ығыстырғыш жоқ, ал оның рөлін құрсақ баспасының бұлшық еті орындайды.. Нәжістің шынайы ұстамауы (энкопрез) жұлын орталықтарының (жұлынның бел және сегізкөз сегменттерінің, олардың түбіршектерінің ) зақымдануы кезінде болады және олар тік ішекке енгенде нәжіс пен газдың кішкене бөліктерде өтуімен көрінеді. Бұл орталықтардың жедел жабылуы кезінде дефекация кідірісі пайда болады.
Жұлынның екі жақты сегменттен тыс зақымдануы нәжістің тұрақты кідіруіне әкеледі: сыртқы сфинктер спазмирленген, дефекацияға шақыру және тік ішектің толуын сезімі жоғалады. Кейде сфинктердің пассивті созылуы есебінен нәжіс массаларының едәуір жиналуы және олардың бос кетуі есебінен ішектің мерзімдік босатылуы байқалады. Сегменттен тыс реттелудің ішінара зақымдануы кезінде дефекацияға императивті шақыру, жүйке түбіршектерінің компрессиясы нәтижесінде тітіркенген кезде — ректальді тенезмдер болуы мүмкін.
