Ә Әтеш әнге басады,
Таңғы ұйқыңды ашады.
Жетіп келсең жанына,
Тырағайлап қашады.
Б Жағалаудың көгі еді –
Мама қаздың жегені.
Балпаң - балпаң соңынан
Балапаны ереді.
Г Күн шуағын төккенде,
Жаңбыр сеуіп өткенде,
Қызыл - жасыл далада
Гүл тереміз көктемде.
Ғ Ғарыш деген – көк аспан,
Ай, жұлдызы жарасқан.
Мен ғарышкер боламын –
Айға барып қонамын!
Д Дуадақ құс далада,
Жоламайды қалаға.
Дельфин жүзер теңізде,
Ол теңізбен егіз бе?!
Е Нәр алатын жауыннан,
Қорықпайтын дауылдан
Емен деген ағаш бар
жапырағы жайылған.
Ё Шам сөнді де қалды –
Үйді түнек жапты.
Монтёр келіп, шамды
Жарқ еткізіп жақты.
Ж Жалп - жалп ұшып ол кейде
Түнде адамды жасқайды.
Күндіз түк те көрмей ме –
Қалғып көзін ашпайды. (Жарқанат)
3 Зебр деген жануар
Жылқыға ұқсас күші оның.
Сала құлаш жалы бар,
Жолақ - жолақ түсі оның.
И Самолетке ұқсаған
Инелікті ұстағам.
Қойсаң болды қамалап,
Ит үреді абалап.
Й Ай қалықтап барады,
көкте жүзген ол кеме.
Ай қызығып барады
бидай өскен өлкеме.
К Күн – әлемнің шырағы,
төгіледі шуағы.
Көбелектер қуанып,
бірін - бірі қуады.
Қ Көкала көйлек киеді,
Күннің көзін сүйеді.
Қарбыз жеген баланың
Шөлі әбден қанады.
Л Ешкі төлі – бұл лақ,
шапқылайды зымырап.
Анасынан адасса,
«айқайлайды» тұрып ап.
М Марал қандай әдемі!
Тау - орманның сәні еді.
Мүйізінің шырыны –
таптырмайтын дәрі - емі.
Н Нан қиқымын шашпаңдар,
жерде жатса баспаңдар!
Түйенің сұлуы – нар,
жалғыз өркеші бар,
көздері жаудыраған
бота деген еркесі бар.
Ң Аю, қасқыр – аң бұлар,
қоян, түлкі – тағы бар.
Жемтік іздеп жапаннан
күндіз - түні қаңғырар.
О Қамқор болып орманға
ағаштарын қорғаңдар.
Жақсы азамат болмайды
Көк орманды орғандар.
Ө Өрмекшінің өрмегін
Бар ма сенің көргенің?
П Тұмсығы оның күшті,
аяқтары сұсты,
таси алады жүкті –
піл дегенің мықты!
Р «Кел!» - деп аспан тұр ымдап,
жұлдыздары жымыңдап.
Байқоңырдан ұшады
Ракета зуылдап.
С Ала қанат сауысқан,
жемді көрсе, жабысқан,
Жақындатпай жанына,
Сезіп қояды алыстан.
Т Тасбақаға отырып,
кездік орман, даланы.
Бізді көріп, секіріп
Тиін қашып барады.
У Уық - тіреу бұл жерде
сүйенетін шаңырақ.
Киіз үйге кіргенде,
Қаласың бір жадырап.
Ұ Ұясы – үй ғой шынында,
ұзақ үйін қорғайды.
Балапанға ұрынба –
Ұя бұзған оңбайды.
Ү Үкі деген әдемі,
үлпілдеген желегі.
Қыздар әсем болсын деп,
Үкі тағып береді.
Ф Қаланың ақ бұлағы
Фонтан боп атқылады.
Маңында асыр салып,
балалар шапқылады.
Х Хат жазамын ағама –
оқуда ғой қалада.
Хат келгенде ағамнан
оқып берем анама.
Һ Айдаһар қандай -
қарашы?!
Ол ма, - таудай,
жыланның ағасы.
Ц Циркте адамдар
аңдармен бір жүреді.
Клоун ағам бап -
күлдіреді.
Ч Біздер мақтан етеміз
Боксшы ағам Оралды,
Қарсыладық кеше біз –
Чемпион боп оралды!
Ш Шортан деген қомағай
Жақсы көреді тамақты:
Қылғытады – обал - ай! -
кіп - кішкене шабақты.
Щ Бұлақ суы тұщы,
теңіз суы ащы.
Ь – жіңішкелік белгісі
Ъ – айыру белгісі
Ы Күнде ерте тұрамын,
әзірлеймін сабақты.
Ыдысты да жуамын,
пісіремін тамақты.
І Жалаңаяқ бірде мен
жүріп едім құмменен,
ізім қалды соңымда.
Қызық екен бұл деген...
Э Сым арқылы келеді,
үйге жылу береді,
Электрдің қуаты
Күндей жарық төгеді.
Ю Жүреді өзі жәйлап,
екі көзі жайнап,
тәтті балға тоймайды
Аю деген маймақ.
Я Қоян қашып барады,
жүйріктігі желге тең.
Қарттар қорқақ баланы
«қоянжүрек» дейді екен
