А. Д. Нурахова, Л. Т. Ералиева клиникалық лабараториялық диагностика бойынша ұлттық Әдістеме

Қалыпты жағдайда демодекоз анықталмайды.

Ішкі секреция бездері немесе эндокринді бездер-гипофиз, эпифиз, қалқанша және қалқанша бездері, бүйрек үсті бездері, ұйқы безі, ерлер мен әйелдердің жыныс бездері — олар синтездейтін заттардың бөлінуіне байланысты өз атауын алды — гормондар-тікелей қанға. Бұл өте дамыған тамыр желімен қамтамасыз етіледі.

Гормондар жоғары биологиялық белсенділікке ие және өте аз концентрацияларда жасушалардағы зат алмасуға және ол арқылы жүйелер мен органдардың функцияларына, дене салмағына және белгілі бір дәрежеде мінез-құлыққа айтарлықтай әсер етуге қабілетті. Гормондар тіндерге таңдамалы әсер етеді, бұл рецепторлардың біртекті емес санымен және тіндердің әртүрлі гормондарға сезімталдығымен байланысты.

Гормондар өнімі гипоталамус арқылы гипофиздегі гормондар синтезінің реттелуін жүзеге асыратын жүйке жүйесінің бақылауында болады. Либериннің гипоталамиялық гормондары (кортиколиберин, соматолиберин және т.б.) гипофизге белсенді әсер етеді, ал статиндер (соматостатин, меланостатин және т. б.) тежейді. Гипофиз тропикалық гормондар деп аталатын үлкен топты құпия етеді, олардың әрқайсысы перифериялық бездегі тиісті гормонның синтезін реттейді. Перифериялық бездердің гормондары, соның ішінде бүйрек үсті безінің ми қабатының, өз кезегінде, гипоталамиялық гормондардың секрециясын бақылайды. Осындай тығыз өзара әсердің және ішкі секреция безінің бақылауының арқасында бірыңғай эндокриндік жүйе құрайды. Сондықтан ағзадағы гормон құрамының артуы немесе төмендеуі Темірдің өзінде (ісік, атрофия, склероз және т.б.) өзгерістерге байланысты ғана емес, сонымен қатар басқа жүйелер тарапынан реттелудің бұзылуы нәтижесінде пайда болуы мүмкін.

Зертханалық зерттеулер гормоналды статус бұзылуының диагностикасында маңызды рөл атқарады, өйткені көптеген эндокриндік аурулардың соңғы диагнозы арнайы тесттер мен функционалдық сынамалар жүргізілгеннен кейін ғана белгіленуі мүмкін. Эндокриндік бездің белсенділігі туралы ақпаратты тиісті гормонның деңгейін, оның синтезінің немесе айналуының аралық өнімдерін тікелей анықтау арқылы, сондай-ақ қандай да бір гормон әсер ететін процестердің биохимиялық, физиологиялық және басқа параметрлерін анықтау арқылы алуға болады. Кейбір эндокриндік бұзылулар гормондар мен заттарға антиденелердің пайда болуына байланысты пайда болады. Мұндай жағдайларда антиденелердің деңгейін (титрін) анықтау гормоналдық бұзылыстың механизмдерін дәл анықтауға мүмкіндік береді.