Адамгершілік (қоғамдық) сананы қалыптастыру әдістері: этикалық әңгіме, әңгімелесу, пікірталас, лекциялар, өнеге, көндіру (суггестия).
2.2.Әңгімелесу- пікір алысу, сұхбаттасу, әлеуметтік ғылымдарда қолданылатын зерттеу әдістерінің бірі. Педагогикадағы әңгімелесу - оқушылардың ойы мен тілін дамыту үшін қолданылатын оқыту әдісінің бір түрі.
Адамгершілік тәрбие дегеніміз – оқушылардың
Адамгершілік тәрбие дегеніміз – оқушылардың
бойында мінез-құлықтың белгілі бір сипаттарын
қалыптастыру және олардың өздерінің де бір-біріне,
отбасына, басқа адамдарға, мемлекетке, Отанға
деген қатынасын анықатйтын
мінез нормалары мен ережелерін дарыту
жөніндегі ұстаздардың арнаулы мақсат көздеген қызметі.
Адамгершілікті тәрбие біртұтас оқу-тәрбие процесінің негізі
Адамгершілікті тәрбие біртұтас оқу-тәрбие процесінің негізі
болып табылады. Адамгершілік қасиет мораль, этика,
өнеге арқылы айқындалады. Мораль, этика,
өнеге адамгершіліктің күретамыры болып табылады.
Сондықтан да біз адамгершілік тәрбиені
осылардан бастағанды
жөн деп отырамыз.
Қоғамдық сана - қоғамның рухани өмірінің, адам ойында шындықтың бейнеленуінің барлық түрлерін қамтитын философиялық категория; әртүрлі әлеуметтік қауымдастықтардың өмір сүруі процесінде пайда болатын адамдардың әлемге және өздеріне деген қатынастарының рухани тәсілдерінің жүйесі.[1]
Сананы қалыптастыру әдістерінің синонимі - сендіру әдісі арқылы тәрбиеші оқушыға адам мінезіне қойылатын талаптар, еңбектің, басқа адамдармен қарым-қатынастың маңызы туралы айтып, оның дұрыстығына баланың көзін жеткізуге ұмтылады. Баланы жақсы сөз бен іске сендіру үшін мұғалім тілді қолданады. Беделді, мәдениетті, тәжірибелі мұғалімдердің сөзі оқушыға өтімді болады.
