Белгілері. Қабақта басқанда бүлкілдейтін ісінген жер анықталады. Оны гематомадан ине сұғып, ішіндегі іріңді анықтап ажыратады.
Емі. Оперативтік жолмен іріңдік ашылып, іріңін алып, жоғарыда берілген дезинфекциялық дәрілердің ерітінділерінің бірімен жуып тазалаған соң антибактериялдық дәрілердің ұнтағын, майларын, аэрозолдарын қолданып емдейді.
Флегмона– (phlegmone) қабақ терісінің борпылдақ дәнекер ұлпасының жайылған іріңді қабынуы.
Белгілері. Алғашында жарақаттанған жердегі ұлпа сулы қабынуға ұшырап, соңынан ол жер тығыз ісікке ұласып, малдың дене қызуы көтеріледі. Соңынан іріңдеп, аумағы үлкен, жайылған іріңді ошақ пайда болады. Ол кейде сыртқа немесе конъюнктива қапшығына өздігінен жарылады. Асқынып, сепсис туғызуы да мүмкін.
Емі. Алғашында соғылуды емдегендей емдейді. Іріңді қалта пайда болған соң емі абсцесстегідей. Абсцесс пен флегмонаны емдегенде олардың асқынуын болдырмауға бағытталған кешенді ем жасалады. Ол үшін малдарға антибиотиктер егіліп, азықтандырылуы мен күтіміне көңіл бөледі.
Блефарит – (blephoritis) қабақтың қабынуы. Себебі сан алуан. Көбіне механикалық, химиялық, физикалық тітіркендіргіштер әсерінен пайда болады. Мысалы: мал, құс қора уақытылы тазаланбаса қора ауасында аммиак мөлшері күрт артып, көздің қабағының қабынуына себеп болады. Қабыну сондай – ақ қабақты қоршаған ұлпалардан ауысуы мүмкін. Жиі блефариттің себебі зат алмасудың бұзылуы, оның ішінде гиповитаминоз А және С. Блефарит беткейлі және терең деп бөлінеді. Беткейлі блефаритте қабақтың жиегі қабынады. Терең блефаритте қабынуға қабақтың терісінің борпылдақ дәнекер ұлпасы, бұлшық еттері мен терең жатқан борпылдақ дәнекер ұлпалары да ұшырайды. Беткейлі блефарит қабыршақты және іріңді жара түрінде болады. Ал терең блефаритке теріскені және халазион жатады.
