1
Муслим.
2
Әл-Бұхари, Муслим.
130
(с.а.с.))
Ибн Сайядқа:
«Менің Аллаһ елшісі екендігіме куәлік
бересің бе?»
– дейді. Ибн Сайяд
(Пайғамбарға (с.а.с.))
қарап:
«Сенің сауатсыздардың елшісі екендігіңе куәлік беремін», – дейді
де, сосын: «Ал сен менің Аллаһ елшісі екендігіме куәлік бересің
бе?» – деп сұрайды.
(Пайғамбар (с.а.с.))
оны мойындамай:
«Аллаһқа және Оның елшілеріне иман келтірдім»
, – дейді.
(Пайғамбар (с.а.с.))
оған:
«Не көріп тұрсың?»
– дейді. Ибн
Сайяд: «Маған өтірікші мен шыншыл келеді», – дейді.
Пайғамбар (с.а.с.):
«Ол істе шатасыпты»
, – дейді. Сосын
Пайғамбар (с.а.с.) оған:
«Мен саған
(ойымда)
бір жұмбақ
жасырдым»
, – дейді. Ибн Сайяд: «Дұх», – дейді.
(Пайғамбар
(с.а.с.))
:
«Жоғал әрмен! Шамаң келмейді»
, – дейді. Омар: «Уа,
Аллаһтың елшісі! Рұқсат етші, басын шауып тастайын», –
дейді. Пайғамбар (с.а.с.):
Достарыңызбен бөлісу: |
