Бұл антипсихотикалық әсері бар психотропты дәрілер.
Антипсихотикалық әрекет деп заттардың психоз көріністерін, ең алдымен, сандырақтау, галлюцинация, психомоторлы қозу және психикалық аурулары бар адамдардың мінез-құлқын қалыпқа келтіру қабілеті түсініледі.
Антипсихотикалық антипсихотикалық әсер осы заттардың орталық жүйке жүйесіндегі допамин рецепторларына әсерімен байланысты. Мидың мезолимбиялық және мезофронтальды допаминергиялық жүйелеріндегі допаминдік рецепторлардың (ең алдымен D2) блокадасы психоздың өнімді симптомдарын басуға әкеледі (ауру психикасының нақты өнімі болып табылатын және нақты жеткілікті ынталандыру болмаған кезде пайда болатын белгілер нәтижелі деп аталады. Оларға сандырақтау және галлюцинация жатады).
Алайда, антипсихотиктердің мұндай әрекеті психотикалық бұзылуларға жауап беретін ми жүйелерімен ғана шектелмейді. Экстрапирамидтік жүйенің допаминдік рецепторларының блокадасы экстрапирамидтік бұзылулардың пайда болуына әкеледі (паркинсонизм, дискинезия және т.б.), триггер аймағы – гаг рефлексін басуға және антиэметикалық әсерге, гипофиз – гиперпролактинемияға – бұл әдеттегі нейролептиктердің көпшілігіне тән.
Антипсихотиктер сонымен қатар α-адренорецепторларды блоктайтын антиадренергиялық қасиеттерді көрсетеді. Орталық жүйке жүйесінің ретикулярлық қалыптасуындағы α-адренорецепторлардың блокадасы седативті әсердің дамуына әкеледі деп саналады. Шеткі мұндай іс-әрекет антипсихотикалық заттар әлсіреуіне симпатикалық қан тамырларын тарылылуына және гипотензияға әсер етеді.
Антипсихотиктер үшін антимускариндік әсер де тән. Антихолинергиялық қасиеттердің болуы экстрапирамидалық жүйеде D2-рецепторларының блокадасынан туындаған паркинсонизмнің көріністерін біршама әлсіретуі мүмкін.