151
Ли ри ка лық поэзия ның осы ерек ше лік те рі Абай өлең де рін де
то лық кө рі не-
ді. Абай ли ри ка сы нан ақын ның кө ңіл күйін, жан дү ние сін, тол ға ны сын се зі ніп
қа на
қой май мыз, сол арқылы қа зақ қо ға мы на, жал пы
адам ба ла сы на тән си пат-
тар ды, дәу ір, за ман кел бе тін та ны та тын қа си ет-бел гі лер ді де молы нан та бамыз.
Метафоранемесеауыстыру
Метафора
не ме се
ау ыс ты ру
– сөз мә нін өң деп, өз гер тіп айту.
Су рет те ліп
отыр ған зат ты не құ бы лыс ты ай қын дай, ажар лан ды ра түсу үшін
олар ды өз де-
рі не ұқ сас өз ге зат қа не құ бы лысқа ба лау, сөй тіп ма ғы на сын үс теу,
маз мұ нын
те рең де тіп, әсе рін кү шейту.
Метафора ның жа са лу жол да ры:
1. Бір нәр се ні жал ғау сыз, жұрнақ сыз екін ші нәр се ге ба лау, са лыс ты ру, ұқ сату
ар қы лы жа са ла ды. Мы са лы:
Гима лай – көк ті кін ді гі,
Гима лай – жер ді тн ді гі.
(І.Жан с гі ров)
2
. -мын, -мін, -бын, -бін, -пын, -пін, -сын
тә різ ді жік тік жал ғау ла ры ар қы лы
жү зе ге аса ды. Мы са лы:
Мен жа ра лы
жол ба рыспын.
3.
еді, едім, еді, екен, ем
си яқ ты кө мек ші етіс тік тер дің кө ме гі мен ту ын-
дай ды. Мы са лы:
Сен жа ра лы жол ба рыс е, мен киік ті ла ы ем.
4.
Достарыңызбен бөлісу: 
