Ар тық бол мас біл ге нің Май қы би жүз ден ас қан ша ғын да дү ние са ла ды. Бү кіл Деш ті қып
шақ жұр ты оны ақ жау ып, ару лап қоя ды. Жы лын атап, ес ке тү сір ген
соң, сол өңір дің өз ге би ле рі тө бе би лік ке тала сып, бі рі ненбі рі сөз
асыр мақ бо ла ды. Бұ рын Май қы би ай тып кет кен би лік, ше шім жар ғы
лар ды олар өз ат та ры нан ай тып, та ра та бас тай ды. Бір жо лы Бә йді бек
ба тыр ауы лын да бір топ би бас қо сып, екі ел ара сын да ғы дау ды қа ра
мақ бо ла ды. Олар бір не ше күн ай ты сып, тар ты са ды. Ки із үй сыр тын
да олар дың тар ты сын тың дап отыр ған әр та рап тан кел ген дер «біз дің
ел дің биі бы лай де ді», «біз дің ел дің биі со лай де ді» деп, әр кім өз биін
кө тер ме леп, дә ріп теп жа та ды. Сон да Май қы би дің ал дын кө ріп, сө зін
тың да ған қа рия: «Сен дер не сі не тау сы ла сың дар? Бұл ке ше гі Май қы
би жа рық тық ай тып кет кен жар ғы сөз де рі ғой. Тү гел сөз дің тү бі бір,
түп ата сы – Май қы би», – деп ор ны нан тұ рып, жү ре бе ріп ті.
Май қы ту ра лы кө не көз ел ау зын да сақ тал ған аңыз дар ды та ны мал орыс зерт теу ші
Г.Н.По та нин өзі нің «Қа заққыр ғыз жә не ал тай ер те гі ле рі мен аңыз әңі ме ле рі» де ген
ең бе гін де атап көр сет кен.