Арман пв баспасы

179
Құлагердің­мертігуі
Ақан тра ге дия сы на та би ғат та үн қос қан дай:
Ас пан да күн күйі гіп, күй ді қат ты,
Өкі ріп жел мен жер де жы лап жат ты.
Ерей мен бұ лақ та ры көл ге жы лап,
Се рі ге көл күр сі ніп кө ңіл айт ты.
Құ ла гер өлі мі Ба ты раш тан кел ге нін сез ген ха лық:
«Ке сіл сін ер дің құ ны Құ ла гер ге!..»
«Тар та тын то ғыз ай ып са заң бар-ды!»
Осын дай сөз дер мен ел ки іп кет ті,
Қа лың жұрт қа да ла ай тып кә рін төк ті.
Қа зақ тың елі-жұр ты кү ңі ре ніп,
Үс ті не қан ды қол дың бұлт тай шөк ті.
Жұрт мұн да тың да ған жоқ би ді, бек ті.
Те ңіз көп та сы ған дай тол қып кет ті.
Кі жі ніп, ашу қыс қан қа ра пай ым ха лық Ба ты раш қыл мы сын 
дә лел дей ал майды. Жұрт көп ке теп сін ген Ба ты раш шал дың: 
«Есем ді ел шап сам да ал май қой ман!» – де ген сө зі не тө теп бе ре 
ал май, кө ңіл де рі ырың-жы рың бо лып, тар қа са ды. Аты ның ба сын 
құ шақ тап, зар жы ла ған Ақан се рі:

жүктеу/скачать 4,97 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: