Арман пв баспасы

58
Тө ле жас ке зі нен дау-талас тар да тө ре лік ай тып, көз ге тү се
бас тай ды. Ер те де Шу өзе ні нің Бал қаш қа жа қын жайы лым ал қа-
бы на үй сін мен ар ғын тай па ла ры ның бел ді бек те рі тала сып ты. Екі 
жақ тың да би ле рі бас қо сып, ке ңе сіп, бә туа ла са ал май ды. Көп-
ші лік ке еріп бар ған он бес жа сар Тө ле би лік ай ту шы лар ға кө ңі лі 
тол май ды. Ол:
Ақ ты ақ деп ба ға лар!
О, игі жақ сы аға лар!
Өзе гі тал са ел біт кен,
Өзен бой ын жа ға лар, –
деп сөз бас тай бер ген де:
– «Ата тұ рып, ұл сөй ле ген нен без, ана тұ рып, қыз сөй ле ген нен 
без» деу ші еді. Мы на ба ла кім өзі? – дей ді төр де отыр ған би. Тө ле 
қас қая қа рап тұ рып:
– О, би ата, он үш те отау ие сі де мес пе, кі нә лі мін бе, ке ліп қал-
сам он бес ке? Сөз сөй ле дім, бұй ыра көр ме ңіз ай ып қа. Ала көз бо лу 
ағай ын адам ға лай ық па? – деп, бір тоқ тала ды да, төр де отыр ған 
би ге бы лай деп сау ал қоя ды:
Бала­Төленің­даналығы

жүктеу/скачать 4,97 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: