Ән: « Атамекен ».
Мұғалім: Туған жер жайлы жыр да, қара сөзбен жазылған шығармалар да әрбір халықтың әдебиетінде молынан кездеседі. Бұдан біз халықтың туған жерін ардақ тұтқанын байқаймыз.
Туған жер. ( Медет Қарахметов ) Туған жерім ең алғашқы тынысым, Көз тартады өзен – көлін, тау - тасын
Әрқашан да жүрегімнің жырысын. Толы тарих қарасаң бұл картасын
Мен өзіңді мақтауменен жүремін Туған жер деп бастадым мен сөз басын
Себебі тек сенде байлық ырысым Жерімнің туған тілеймін ешбір тозбасын
Туған жерім гүлдей берсін, өрбісін. Табиғаты қолайлы, жайлы болғасын
Сол үшін де жігерім мен өр күшім. Осы жерге салдырған хан ордасын.
Ата – анадан кейін әрбір адамдар Туған жерді жамандау еш болмасын
Тұра білу керек туған жер үшін Ер жігітке бір ауыз сөз, ол да сын.
Туған жерім әркез менің сауығым, Өмір сүру үшін ешбір уайымсыз
Сағынамын табиғатын, жауынын. Әр азамат туған жерін қорғасын.
Туған жер. ( Фариза Оңғарсынова ) О, туған жер, кеңпейіл, құшағың кең, Сенде тас та қастерлі, аспан да алау,
Саған көңіл бұлқынар күш-ағынмен Сенде жанды тербетер дастан бар-ау
Сағынышымды қанат қып саған қарай Менің мынау өмірге құштарлығым
Балапандай талпынып ұшамын мен. Сені жақсы көруден басталған – ау.
Алақаны анамның – топырағың, Кешірме сен. Жат қылықпен жаныңды жараласам
Сендік махаббатымның оты жалын Бар сырымды бүкпесіз саған ашам.
Сені қалай сүюдің керектігін Мен ел кезіп кетермін отансыздай
Мен ешқандай кітаптан оқымадым. Үмітіңді ақтауға жарамасам. Туған жерге. ( Тұманбай Молдағалиев) Күнім сенсің , тас төбемде тұрса түн, О,туған жер,қадіріңді кім білген,
Анам сенсің, жолдан тайсам, ұрсатын. Мен қырыңнан теруші едім бүлдірген
Саған қарай ұшып келем, туған жер, Сенде өткізген артық екен бір күнім,
Көктем жаққа құстар солай ұшатын. Басқа жерде той тойлаған мың күннен
Сенде көктем, сенде алма ағаш гүлі бар Қайда жүрсем, ойлап сені жүремін,
Аспанында аяулы елдің жыры бар. Сүйікті елім, момын елім, ұлы елім.
Ақсұңқарың қанша биік ұшса да, Саған ғана арқамды мен сүйедім,
Саған келер, саған келіп жығылар. Саған ғана аяғымды тіредім.
Туған жер. ( Мұқағали Мақатаев) Уа, туған жер! Топырағынан жаралдым Сұлулықтың сырын жидың сен маған,
Албыннан арманыма нәр алдым. Сен сияқты дархан болам, кең болам.
Тұнығыңнан жүзіп іштім сендегі Қойнауыңда қазына құт-береке,
Алтын арай таңғы жұпар самалды Сенде өткізген әрбір күн бұл мереке.
Туған елім, топырағыңа не жетер? Жадыратар жанымды бұл сен екен,
Өз басыңа нелер келді, не кетер? Құшағыңда құлдыраған бұл мен екем
Отанынсыз тірі жандар не етер, Тауларын бар мендей сен бол биік дер
Отаным жоқ, жетіммін мен деп өтер. Қойнауында ойнақшыған киіктер
Таң шапағың аймалайды жүзімді Баурайында бұлақтары құйып тұр,
Сағындым мен қысың, жазың, күзіңді. Өз байлығын өзендерге жиып тұр.
Жүрегіме мәңгі салған ізіңді Топырағың жаратты асылдарды
Елестетіп бір тамшы жас үзілді. Артқа тастап сан жылдар, ғасырларды
Айналайын, дархан далам, кең далам, Саған деген махаббатым басылмайды,
Бір ізіңді арқа татар мен балаң Мәңгілікке нұрын солай шашылғай-ды!
Ән: «Сәлем саған, туған жер ».
Мұғалім: « Білімді ұрпақ – ұлт болашағы » дегендей, мен сендерге сұрақ қоямын сендер соған жауап беріп, гүлдің жұлып ортаға тұрасыңдар.