Қасым Аманжолов (1911-1955) «Қасым творчестволық қиялында толғағы жетіп піскен ойлары келгенде қаламға ерік беріп, күйі тасып, өлеңді зор шабытпен жазатын»
жүктеу/скачать 75 Kb.
|
Қасым Аманжолов1
| Барым да, бақытым да осы өлеңім
Барым да, бақытым да осы өлеңім, _______________________________ _______________________________ Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін. Гүрілдеп жалын атқан кеудем – көрік, Сөз соғам құлашымды еркін керіп. _______________________________ Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең, Көңілімде көл жасаман тамшыменен. _______________________________ Өлеңнің өткірін бір алшы менен. Ежелден ерке бұлан Қасым едім, _______________________________ _______________________________ Жақсының жүрегіне ғашық едім. _______________________________ Өз жерім, өз елімде еркеледім. Өмірдің алтын сарай аспанына _______________________________ Кең жайдым құлашымды дүниеге, _______________________________ Әйтеуір әрі – сәрі болғаным жоқ, Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде... Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан, _______________________________ _______________________________ Айрылсам ала көңіл он досымнан. Боламын ақын Қасым әлі де мен, _______________________________ _______________________________ Бәрін де қарсы аламын ән – күйменен. _______________________________ Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп. Торқадай жамылып ап топырағын, _______________________________ Дариға, о дариға,шіркін дәурен, _______________________________ Жалт беріп жоғалар ма нажағадай , Жүзіңде шалқып тұрған күлкім,дәурен. Түсірген ой сәулесін шар тарапқа, _______________________________ Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім. _______________________________ Сондықтан ап кел бері домбырамды, _______________________________ Берейін өмірімнен өлең жасап, Шашайын оңды – солды сол мұрамды. Дүниеге келер әлі талай Қасым, _______________________________ _______________________________ Қасымның өзі емес деп кім айтасың! жүктеу/скачать 75 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|