Қорытынды XX ғасырдың аяғындағы Қазақстанның саяси дамуы
тарихи және саяси сипаттағы алғышарттардың болуымен
ерекшеленді, олар жалпы алғанда, бірте-бірте, қадам
қадаммен, кеңестік саяси мұрадан айырылуға және
демократияландыру жолымен жылжуға мүмкіндік берді.
Қазақстандағы әлеуметтік өзгерістер тетігінде саяси
факторлардың (ерік, көшбасшы, мемлекет, партиялар)
басым болуы дамушы қоғам сипаттамасының спецификасын
айқындап берді. Қоғам өмірінің барлық салаларында
(экономика, саясат, мәдениет, әлеуметтік сала, ұлттық
қатынастар және т.б.) бұрынғы жүйенің құрылымдары
мен байланыстарының күйреуі өтпелі жағдайдың аталған
кезеңінің айқындаушы үрдісі болып табылды.
Елді модернизациялау, жаһандану жағдайында оның
бәсекеге қабілеттілігін арттыру, реформалардың кезеңділігі
мен бірізділігі - міне, осылардың барлығы, тәуелсіз
даму жылдарында Қазақстан ұстанған негізгі қағидалар
болып табылады. Сонымен бірге тұрақты дамудың саяси
тұрақтылық пен ұлттық жұмылу сынды басты қағидалары
сақталды.
