Эвдемонизм және гедонизм. Этиканың бұл екі бағыты бір-біріне ұқсас, ал қазіргі заман жастары арасында етене жақын деуге де болады. Эвдемонизм, антика дәуірінде Демокрит, Аристотель, Сократтардан бастау алғам бұл бағыт «өмір мәні бақытқа кенелу» деген қағиданы ұстанады. Сол бақытқа жету жолдарын әлемнің екінші ғұлама ұстазы ае қарастырып өткені мәлім. Қоғамда «бақыт» түсінігін Әл-Фарабидың жазып кеткеніндей қабылдайтын жастар бар. Алайда 100 пайыз деп айту қиын. Себебі енді бір бөлігі өмірдің мәнін рақатқа ұмтылумен байланыстырады. Сөз болып отырған жанның ғана емес, материалдық байлық негізінде тәннің, сананың рақат алуы. Жастар заман талабына сай боламыз деп, дүние жиюға ұмтылады. Сол материалдық байлық негізінде адамдар арасында, тіпті бүгінгі күннің өзінде, бай мен кедей деп таптарға бөліну, кемсітушіліктер, асқан мақтаншақтық пен дүниеқоңыздық, кез-келген нәрсені ақшаға сатып алуға тырысуы сынды қасиеттер туындайды. Бұлар этикалық құндылықтарды аяқ асты таптап, мүлдем қарама-қайшы көзқарастарға әкеп соғады.
