нанымды бейнеленген. Жазушы Иосиф Николаевич Богданчиков пен Қаныш
Имантайұлының диалогымен Қазақтың Қанышының көрегендігін көрсеткен: «–
Жездінің марганецін мен 1928 жылы көргенмін, –
деді Сәтбаев. Жолаушылар үйінің ескі
еденін сықырлатып ерсілі
-
қарсылы жүре бастады. –
Қарсақбай зауыты үшін флюстік
шикізат іздеп жүргенде кездестім.
Бұрғы салуға қаражат болмады. Жезқазғанның
мысынан аса алмадық. Ал 1936 жылы, өзіңіз де білесіз, Жездінің жағасында бір жаз
барлау тобын ұстадық: жеті ұңғыма, он шақты жыралар қазылды. Олардың құжатын
Қарсақбайдан табасыз. Пастуховтың не бітіргенін өзінен естисіз, ол да құралақан емес...
Менің шамалауымша, нақ осы екі өзен түйісетін тараң аңғарда ферромарганецтің сүбелі
қоры бар. Ол болса –
Достарыңызбен бөлісу: |