оймен аңдалып, көңілмен ұғылғандай. Роман-трагедияның ең басты мұраты – отарлық
заманның қара түнек зұлматын айғақтау екен. Бұл мақсат өз үдесінен шыққан. Жазушы
Баққожа Мұқай бұл романы үшін 2000 жылы Қазақстан Республикасының Мемлекеттік
сыйлығын иеленді.Роза Мұқанованың "Мәңгілік бала бейне" пьесасы 18 жыл бойы қазақ
театрының сахнасында үздіксіз қойылып,көрермендердің ыстық ықыласына бөленген.
Шығармада ядролық сынақтардың зардабынан мүгедек болған Ләйлә қыздың өмірі
сипатталады.«Мәңгілік бала бейне» - күллі қазақ жұртының ауыр қайғысы мен мұңын
жамылған шығарма. Ядролық сынақтардың зардабынан мүгедек болған Ләйлә қыздың өмірі
сипатталады. Оның туған жері Қарауылдың ащы болмысы мен әлеуметтік жай-күйі бейнеленеді.
Ләйлә атомның әсерінен емес, адам баласының ісінен өз өмірімен қоштасады. Қоғамның лас
әрекетіне шыдамаған Ләйләмен бірге оның Қарауылы, рухы, ұлты өледі.Шығарма авторы Роза
Мұқанованың айтуы бойынша, Ләйлә бейнесі өмірден алынған. Ол - Семей полигонының
құрбаны болған жан. Бір күні Семей өлкесінде туылып, мүгедек болған жандардың суреттері
қойылған фотокөрмені аралап жүреді. Қасірет пен мұңға толы аналар мен балалар бейнесінің
арасынан Роза Мұқанованың назары бір кішкентай қыздың суретіне түседі. Шамамен, 5-6
жастағы бүлдіршін қыздың көзінен үлкен қасіретті көруге болатындай. Суретке жақындай
бергенде, жазушы «Еңлік. Оның жасы 14-те» деген астындағы жазуды оқиды. Түр-әлпеті жас
баладай, ал аяқ-қолы өскен қыз жүзі мәңгілік бала бейнені сақтап қалған. Мүгедек қыздың
жанары қатты әсер еткені соншалықты, жазушы үлкен шығарманы дүниеге әкелді.Байқап
отырсаңыздар, екі шығармада да қазақ халқының басынан өткерген ауыр кезеңнің шындығы
суреттелген. Тоталитарлық жүйенің тигізген зауалы айтылған. Халықтың ерен ерлігі мен
Достарыңызбен бөлісу: |
