«Сол уақытта өсекті ауызданауызға таратып, көздерің жетпеген нəрсені жайып, болмашы нəрсе ғана деп ойласаңдар ол Аллаһтың алдында зор іс еді» , – деп
ескерткен («Нұр» сүресі, 15-аят).
Ғайбаттау былай тұрсын, кісінің артынан «бетіме телміре қарады» деген секілді көңілге
тиетін қарапайым сөздердің өзі кісі ақысының тапталғаны болып есептеледі. Неге екені белгісіз,
өтірікке, зинаға, ұрлыққа, намазды тəрк ету секілді күнəлардың маңына да жуымайтын, «дінге,
иманға, халыққа қызмет етемін» деп жанұшыра жүгіріп жүрген саналы азаматтарымыз тіл
бəлесі ғайбаттың алдында дəрменсіздік танытып қоя береді. Бұл дегеніңіз, діннің бір əмірін
қабылдап, келесі бір əмірін құлаққа қыстырмау емес пе? Кітабымыз Құранда жүрегіндегі иманы
əлсіз мұсылмандар туралы:
