Қазақстан республикасы білім және ғылым министрлігі ministry of education and science of republic of kazakhstan

Автор бұл сраптамалық (аналитикалық) мақаласында түркология ғылымында талас тудырып, әртүрлі тұжырым жасалып келген өзекті проблеманы қайта көтеріп, ғасырдан астам уақыт бойы ондаған ғалымдардың жасаған талдауларымен тарихи нұсқалардың бұлжымас деректерін автор салыстыра, сараптай отырып, талдау жасап, өз ұсынысын білдірген. Онда:

1. 
   Қытайдың ежелгі және ертеортағасырдағы у-ху (uo-γurt~wou-ho), у-гэ (uo-γuo~wou-hou), Ювэнь-хэ (jiwan-γuәt~yuan-ho), Вэй-гэ (wou-hou~wei-ge) деп белгілеген атауларға байланысты Т. Ханэда (1957, 154-324 бб.), А. Катаяма (1981, 39-55 бб.), В. Томсен (1896, 148 б.), Ж. Ошан (2009, 496 б.), Лю Мэйсун (1980, 97-103 бб.), Т. Зәкенұлы (2005, 109-114 бб.), Қ. Сартқожаұлы (2005, 109-114 бб.), Э. Пуллибланк (1956, v. XXVIII), Ж.Р. Гоамилтон (1962, 23-64 бб.) еңбектеріне сараптама жасай отырып, байырғы түрік бітіг мәтіндерінің түпдеректерімен салыстыра қарастыра келіп, байырғы түріктердің ОҒУЗ атты тайпалық одағының атауы екенін дәлелдеген.
   
2. 
   Ертеортағасырда Орталық Азиядағы түрік текті оғуз тайпаларынан бастап, бас қосып, бір тудың астына жиналып, тайпалық одақ құрып, халықтың менталитетінде қасиетті деп кие тұтқан «тоғыз» санын әрбір тайпалық одақтар атауларына қосып атайтын дәстүр пайда болған. Аталмыш тайпалық одақ басқалармен терезесі тең болғанын көрсетіп, халықтың символы есебінде түсінілгені туралы автор тұжырым жасайды. Онымен қатар, тоғыз-оғуз этникалық атау емес, саяси атау екенін дәлелдейді.
   
3. 
   Қытайдың Таң патшалығының ресми шежірелерінде деп белгіленген иероглифті зерттеушілер yo-wo-ko, немесе yao-lo-ko деп транцкрипция жасап, «jaγlakar (yaγlaqar)» деп жаңғыртып келген еді. Ғылыми әдебиеттерде осы жаңғыртпа қалыптасқан.