Қазақстан республикасы білім және ғылым министрлігі тараз мемлекеттік педагогикалық

135 
 
6.
 
Калыбекова  А.  Теоретические и прикладные  основы  народной 
педагогики казахов. –
 
Алматы: БАУР, 2005. –
 
200 с.
 
7.
 
Әлсатов
 
Т.М.  Қазақ  хандығы  тұсындағы  тәлімдік  ойлардың 
дамуы (XV
-
XVIII ғғ.). –
 
Алматы: Ғылым, 1999. –
 
198 б.
 
8.
 
Исабекова А. Қызым, саған айтам...–
 
Шымкент, 2005.
 
–
 
95 б.
 
9.
 
Бекжігіт
 
А.,
 
Ыстыбай
 
Ә.  Қыздарға
 
мұсылмандық
 
тәрбие.
 
–
Шымкент: Азиат, 2003. –
 
44 б.
 
10.
 
Мейірханова
 3. 
Қыз  –
 
өмірдің  қызғалдағы.–
 
Алматы:  Олжас, 
2004.
–96 б.
 
11.
 
Сарыбекова
 
Ж.Т.
 
Қыздар
 
тәрбиесін
 
ұйымдастыру.–Астана:
 
2002.
–
5
0б.
 
12.
 
Байтас
 
Т.С.Мұхаммед
 
пайғамбардың
 
әйел
 
және
 
отбасы
 
турал
ы өсиеттері. –
 
Шымкент: Жібек жолы, 2000. –
 
32 б.
 
13.
 
Жумадуллаева
 
А.
 
Жоғары
 
сынып
 
оқушыларын
 
отбасы
-
некелік
 
өмірге
 
даярлаудың
 
педагогикалық  негіздері.–
 
Түркістан, 
2006. 
–
 
25 б.
 
14.
 
Сарыбекова
 
Ж.Т.
 
Болашақ
 
мұғалімдерді
 
оқушы
 
қыздарға
 
қаз
ақ
 
халық  педагогикасы  арқылы  тәрбие  беруге  даярлау.  –
 
Астана, 
2004. 
–
 
29 б.
 
15.
 
Алтынсарин  Ы.  Қазақ
 
хрестоматиясы.  –
 
Алматы:  Білім,  2003.  –
 
120 б.
 
16.
 
Құнанбайұлы
 
А.
 
Шығармаларының
 
екі
 
томдық
 
толық
 
жинағы
 
–
 
Алматы:
 
Жазушы,
 2005. 
–
 
Т.1. –
 
296 б.
 
17.
 
Құнанбайұлы
 
А.
 
Шығармаларының
 
екі
 
томдық
 
толық
 
жинағы
 
–
 
Алматы: Жазушы, 2005. –
 
Т.2. –
 
336 б.
 
18.
 
Ергали
 
Е.
 
Философия
 
как
 
духовная
 
деятельность.
 
–Астана:
 
2003.
–283 б.
 
19.
 
Жүсіпова Б.Ж. Үйлену тойы
 
–
 
Алматы: Көшпенділер, 2002. –
 
52 б.
 
20.
 
Қазақ
 
халқының
 
салт
  - 
дәстүрлері.
-
Алматы:
 
Көшпенділер,
 
2004. - 
200 б.
 
21.
 
Кенжеахметұл
  
С.
 
Туыстық  атаулар  сыры.–
 
Алматы:  Ана 
тілі,
2003.
–46 б
 
22.
 
Бөлеев
 
Қ.,  Ибраимова
 
Л.Н.
 
Қазақ
 
этнопедагогикасындағы
 
отбасы
 
тәрбиесі.
 
–
 
Алматы: Нұрлы әлем, 2009.
 
–150 б.
 
23.
 
Ибраимова Л.Н. Этнопедагогика. –
 
Тараз, 2010
- 
152 б.
 
 
Қосымша
 
әдебиеттер:
 
1.
 
Сегизбаев
 
О.
 
История
 
казахской
 
философии.
  - 
Алматы: 
Ғылым
, 2001.
45б.
 
2.
 
Жарықбаев  Қ.Б.,  Қалиев  С.
 
Қазақ  тәлім
-
тәрбиесі.  –
 
Алматы: 
Санат, 1995. –
 
350 б.
 

136 
 
3.
 
Қожахметова
 
К.Ж.  Ұлт  тағдыры  мен  қыз  бала  тәрбиесі–
біртұтас//Білім  беру  жүйесіндегі  этнопедагогика.–Алматы,
2005.
–
№1. –
 68-
73 б.
 
4.
 
Биекенов  К.Ү.,  Жаназарова  З.Ж.,  Нұрбекова  Ж.А.  Отбасымен 
әлеуметтік
 
жұмыс. –
 
Алматы: Қазақ университеті, 2003 . –
 
133 б.
 
5.
 
Қалиев
 
С.  Қазақ  этнопедагогикасының  теориялық  негіздері 
мен тарихы. –
 
Алматы: Білім, 2003. –
 
280 б.
 
6.
 
Шаханов М. Өлеңдер жинағы. –
 
Алматы: Жазушы, 2001.–126б.
 
7.
 
Қалиев
 
С.
 
Қазақ  этнопедагогикасының  тарихы. 
- 
Алматы:
 
Санат,
 2000.
–
 
160 б.
 
8.
 
Бөлеев  Қ.  Қазақ
 
этнопедагогикасы.
 
–
 
Алматы:Нұрлы 
Әлем
,2001.
–
 
96 б.
 
9.
 
Сәдуақасұлы Ә. Дәстүр мектебі. –
 
Алматы: РБК, 2003. –
 
195 б.
 
10.
 
Қамақ
 
Ә.О.,
 
Нұржанова
 
Г.Т.,
 
Мұхамеджанов
 
Қ.М.
 
Ұлттық
 
мектеп
 
оқушыларын
 
имандылық
-
эстетикалық
 
бағытта
 
тәрбиелеу
 
жүйесі.
 
–
 
Алматы: Санат, 2002. –
 
132 б.
 
11.
 
Кәрібекова
 
А.  Қазақ  халық  жұмбақтарын  мектептің  оқу
-
тәрбие үрдісіне пайдалану. –
 
Тараз: ТарМУ, 2000. –
 
76 б.
 
12.
 
Төрт түлік/Дайын. Қ.Өмірәлиев. –
 
Алматы: Өнер, 2001.–48 б.
 
13.
 
Омарханов  Қ.  Қазақ  елінің  дәстүрлі  құқығы.  –
 
Алматы: 
Елорда, 2003. –
 
280 б.
 
14.
 
Жолдасбеков  М.,  Салғараұлы  Қ.,  Сейдімбек  А.  Елтұтқа.  –
 
Астана: Күл Тегін, 2001. –
 
358 б.
 
15.
 
Жаманқұлова  П. Даналар туралы  әңгімелер. –
 
Алматы:  РБК, 
2000.
–
 
134 б.
 
 
 
      
 
 
 
 
ҚОСЫМША
 
Қосымша
 
№1
 
Глоссарий
 
«А»
 
 
Абырой
- 
жеке  адамның  құндылығы  туралы  түсінікті  білдіретін 
моральдық  ұғым,  адамның  өз
-
өзіне
 
және  қоғамның  жеке  адамға 
моральдық қатынасын бейнелейтін этикалық категория.
 
Абысын  –
 
туыс  ағайын  адамдар  әйелдерінің  бір
-
біріне  туыстық 
қатынасын  білдіретін  ұғым. 
Абысын
-
ажын  –
 
ағайынды  адамдардың 
әйелдері. 
 
Адамгершілік –
қоғамдық
 
өмірдің обьективтік заңдылығына сәйкес, 
адамдар  арасындағы  қарым
-
қатынастарды  реттеуге  негіз  болып 

137 
 
табылатын талапқа сай белгілі бір гуманисттік принциптерді білдіретін 
моральдық  ұғым.Адамгершілік  адамдардың  мінез
-
құлқымен,  іс
-
әрекеттермен көзге түсіді.
 
Адамға  өзіндік  тұрғыдан  қарау
-
оқыту және тәрбиелеу барысында 
оқушыларды  өздеріне  тән  ерекшкліктерін  есепке  алу.Мысалы  олардың 
білім деңгейін, саяси дайындығын, өмір тәжірибесін т.с.с есепке алу. 
 
Адам  тұлғасының  бағыттылығы
-
 
белгілі  қоғамға  оның  мұрат
-
мақсаттарына  орынды  немесе  теріс
 
қатынастары  тұрғысынан 
қарағандағы  жеке  адамның  ең  елеулі,  шешуші  сипаттамаларының  бірі. 
Жинақталған  түрінде  адам  тұлғасының  бағыттылығы
- 
өз  халқының, 
бүкіл  адамзаттың  асыл  мұратына  ұмтылуы,  оған  жету  жолындағы 
күресі.
 
Алимент
- 
балалардың  ата
-
аналары  ажырасқан  болса  ,  балалары 
соның  қарамағында  қалған  ата
-
анаға  екінші  жағы  балаларды  және 
еңбекке жарамсыз ерлі
-
зайыптына бағып
-
қағу үшін төленетін ақша.
 
Алименттер
- 
алуға  құқығы  бар  екінші  адамға  бір  адам  беруге 
міндетті болатын асырау қаражаты;
 
Азаматтық  хал  актілері
- 
адамның  құқықтарымен  міндеттерінің 
пайда  болуына  және  тоқтатылуна  байланыстыоны  дараландыратын
 
заңдық
 
рәсімделген мән
- 
жайлар.
 
Азаматтық –
адам тұлғасының жетекші сапаларының бірі. Іс
-
әрекет, 
қарым
-
қатынас 
және 
қарым
-
қатынас 
жүйесімен 
қалыптасады.
 
Азаматтықтың  мәні  адамдық  міндеттерін  және  борыштарынсанаулы, 
белсенді  атқару  құқығын  орынды  пайдалану,  қоғам  белгілеген 
ережелердідәл орындау болып табылады. 
 
Ақыл
-
 
ойлаудың таным қабілеті дамуының жоғарғы басқышы, жаңа 
білімінің  шығармашылығы,  адамның  жүріс
-
тұрысында  және  бүкіл 
өмірлікіс
-
әрекетте  орындылықтың  болуы.  «Ақыл»  атауы  ойлау 
қабілетінің  синонимі  ретіндежиі  қолданылады.  Ақылдың  болуы, 
ақылды  болу  қарқындыжәне  нәтижесі  ақыл
-
ой  іс
-
әрекетіне  қабілеттің 
болуы деген сөз. 
 
Ақыл
- 
ой  тұжырымы  –
 
бір  немесе  бірнеше  пікірлерден  жаңа, 
туындыпікірді  алудың  логикалық  тәсілін  көрсететін  ойлаудың  түрі. 
Ақыл
-
ой түйіні алғы шарттан (бастапқы пікірден), қорытындыдан (алғы 
шарттан тұжырымға көшуден) тұруы.
 
Білімдердің  ғылымда  және  тәжірибеде  дамуы,  құбылыстардаң  мәні 
болып  танылуы,  олардың  заңдылықты  ара  байланыстарының 
айқындалуы  ақыл
-
ой  тұжырымы  нақты  құбылыстарға  баға  беру, 
теориялық  және  тәжірибелік  мәнді  ерекшеліктерді  дәлелдеу 
барысындағы ой
-
пікірлердің негізін құрайды.
 
Ақыл
- 
ой  тәрбиесі  –
 
тәрбиенің  басқа  салаларымен  үздіксіз 
байланысты  ойлаудың  шығармашылық  қабілеттерін  мақсатқа  сай 

138 
 
дамыту.  Ойдың  жұмысы  адам  өмірінің  шарттары  мен  жағдайларында 
болатын  обьективтік  қарама
- 
қайшылықтарды  шеешуге  әрдайым 
бағытталып отырады. 
 

жүктеу/скачать 1,34 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: