131
табанына кірген шеңгел менің мандайыма қадалсын» деп әлпештеп
өсірген, перзенті ауырып не басқа қатер төнгенде мойындарына
бұршағын салып «Өзімді алып, баламды аман қалдыр!» деп құдайға
жалбарынған, өздерін балалары үшін құрбан еткен. «Бала –
ата
-
ананың
бауыр еті», «Балалы үй –
базар, баласыз үй –мазар» деген сияқы толып
жатқан мақалдар да ата
-
ананың балаға деген ұлы сүйіспеншілігі жатқан
жоқ па?!
Достарыңызбен бөлісу: