Сөздің атасы мен анасы
Қаздауысты Қазыбектің атағы шығып тұрған кезде аулына бір саудагер келіпті. Түстеніп болған соң Қазебекке:
Сізден бір сөз сұрайын деп едім, депті. Бір керуен едік, өзара дауластық та, ойластық та, бірақ шешуін таба алмай қойдық: «Сөздің атасы кім, анасы кім?»
Қазыбек ойланып қалады.
Япырай,өзбектің саудагері ғана білмейді екен десек, қазақтың Қазыбегі де білмейді екен ғой; биыл таппасңыз ендігі жылы табарсыз, деп саудагер үйден шығып кетеді.
Қазыбек орнынан ұшып тұрып, іле-шала тысқа шықса, саудагер асығыс атқа мініп қалған екен.
Япырай, саудагердің ісі сарт-сұрт дегенрас екен ғой! Артыңа қарамай аттанғаның не? Әлгі сөздің шешуін іздеп, ендігі жылы тағы келіп, саудаңнан қаларсың, артыңа қарамайтын болып кет. «Сөздің атасы бірлік, анасы шындық! Жолың болсы, жүрген жеріңе айта жүр!»депті Қазыбек.
Достарыңызбен бөлісу: |