| Жарлының пірі жалтаң ата
Бір ауысқан малын сұрап, мазалай берген біреуге Досбол былай депті:
Жарлының пірі жалтаң ата,
Ұрының пірі қалтаң ата.
Іскердің пірі тепшім ата,
Кәрінің пірі кекшіл ата.
Көнбеске кемі деген,
Сол кекшіл атаға
Қол беріп жатырмын.
Жаманмен жолдас болсаң,
Жүрегіңді жара алады.
Ұрымен жолдас болсаң,
Көңіліңді қара алады.
Жайды білген тамыр жай кетеді,
Осы жолы тынышымды алмай-ақ,
Шырағым, енді бір оралсаң нең кетеді?!
ҮШ АРСЫЗ, ҮШ ҒАЙЫП, ҮШ ЖЕТІМ
Ноғайлының ханы Әз Жәнібек халықты жиып:
— Үш арсыз, үш ғайып, үш жетім болады, соны кім табады?— депті.
Жиылған халық көп дағдарып: . Үш арсыз: ұйқы арсыз, күлкі арсыз, тамақ арсыз. Үш ғайып: қонақ ғайып, несібе ғайып, ажал ғайып,— деп шешіпті.
Бірақ үш жетімді ешкім таба алмапты. Сонда Әз Жәнібек хан:
— Елде келмеген кім қалды?— деп сұрапты.
— Келмеген Қарабас шешен қалды,— депті халық. Әз Жәнібеқ Қарабасты шақыртып алып, әлгі сөздің шешуін сұрапты: Сонда Қарабас:
— Жетім үшеу емес, бесеу еді ғой!
Оты жоқ жер жетім,
Басшысы жоқ ел жетім.
Елінен ауған ер жетім,
Тыңдаушысыз сөз жетім,
Жоқтаушысыз қыз жетім,—
дейді.
Сонда Әз Жәнібек:
— Сенің атыңды қоюшы адам ақылсыз екен. «Кара-бас» дегенше «Алтынбас» десе болмай ма?— деген екен.
Достарыңызбен бөлісу: |
