БАҚЫТ ҚҰСЫ ҚАРА ШЫБЫНҒА АЙНАЛДЫ
Бірі соқыр, бірі таз Байсын, Байжан дейтін екі би бір күні қартайып отырған Досбол биге барыпты. Амандасып қона-түстеніп отырып:
— Уа, қарт! Заманыңызда аузыңызбен құс тістеген жүйрік едіңіз. Енді қарттық жеңді. Бұрынғыдай самғап ұшқан күніңіз жоқ. Кәрі қойдың жасьшдай жасыңыз қалды. Төріңізден көріңіз жақын. Бұл дүниеден «не көрдім» деп барасыз?— депті.
Досбол ақылымен емес, малдың арқасымен атқа мінген әрі парақор Байсын мен Байжанды жек көреді екен. Оның үстіне өктемсіп, орынсыз сөйлеп, «төріңізден көріңіз жақын» деген сезі көңіліне ауыр тиіпті.
— Е, шырақтарым, Байсын мен Байжан! Мен не деп барар дейсің? Баяғы аруақты ерлерге қонатын бақыт құсы енді бір қара шыбынға айналды. Ұшып таздың басына, соқырдың көзіне қонатын болды деп барам-дағы,— депті Досбол.
Екі болыс үндей алмай үйден шыға жөнеліпті.
Достарыңызбен бөлісу: |