271
ретінде түсінді. «Түсіну» таным
теориясының жеке саласы емес, –
жалпы гуманитарлық білімнің («рух туралы ғылым») іргетасы деп са-
найтын тезисті жүйелі дамыту – Дильтейдің еңбегі.
Герменевтика негізі деп Дильтей
«түсінетін психологияны»
, ал сол
арқылы бір немесе басқа ұрпақтың жан дүниесі
мен рухани өмірінің
тұтастығын түсінуді санайды.
Герменевтика тарихындағы «су айырғыш» М.Хайдеггердің (1889-
1976) «Болмыс және уақыт» (1927) деген еңбегі болды. Түсіну бұл
жерде
таным тәсілі ретінде емес, болмыс тәсілі іспетті әрекет етеді.
Сол
арқылы герменевтика
онтологиялық мәртебе иеленеді
. Ол
тек
гуманитарлық танымның ғана қосымша
пәні немесе әдістемесі бо-
луын
тоқтатып,
«түсінудің жан-жақты философиясына»
айналады.
Дәл осы қорытындыны Хайдеггер еңбегінен 1960
жылдардың басын-
да
философиялық герменевтика тұжырымдамасын
алға тартқан
Достарыңызбен бөлісу: 
