Б а л а ш т ү с І п қ а л и е в дерматовенерология ОҚулық



Pdf көрінісі
бет81/570
Дата11.05.2022
өлшемі7,25 Mb.
#142152
түріОқулық
1   ...   77   78   79   80   81   82   83   84   ...   570
Байланысты:
Дерматовенерология

Ж
ЕРГІЛІКТІ ЕМ
 
 
Жергілікті ем жалпы ем сияқты әрқашан индивидуальді 
қарым-қатынасты қажет етеді. Жергілікті емнің сәтті өтуі 
дерматозды ағымын (жедел, жеделдеу, созылмалы), процесс 
сатысын (өршу, стационарлы, кері дамушы), зақымдалу орны мен 
тереңдігін 
дұрыс 
бағалауға, 
тағайындалмақшы 
дәрінің 
фармакологиялық 
қасиеті, 
көрсеткіштері 
мен 
қарсы 
көрсеткіштерін, концентрациясы мен дәрілік түріне байланысты. 
Бұған жергілікті емі түрі, сатысы мен орнына және басқа да 
факторларға тікелей байланысты экземаны мысалға келтіруге 
болады. Жергілікті ем әр науқасқа жеке жүргізіліп, әрдайым 
бақылауда болуы керек. Себебі, жиі препараттарды ауыстыру 
(оларды көтере алмаушылықта немесе оған дағдылану 
дамығанда) немесе мөлшерін өзгерту қажеттілігі туындайды. 
Бірқатар тері ауруларында қолданылатын жергілікті емнің негізгі 


ережелерінің бірі – бастапқыда әлсіз концентрациялы дәрілік 
заттан бастап, бірте-бірте көтеріп, белсенді әсер ететін препаратқа 
көшу. Десек те, бірден белсенді әсер ететін жергілікті емді қажет 
ететін тері аурулары бар, мысалы, кейбір инфекциялық 
дерматоздар (трихомикоздар, қотыр, т.б.). 
Қабынудың жедел және жеделдеу сатысында негізінен дәрілік 
заттардың беткей әсер ететін (ерітінді, қоймалжыңдар, опа, паста)
түрлерін қолдану керек. Созылмалы және терең процесстер 
жағдайында тереңірек енетін дәрілік түрлері (май, компресс және 
т.б.) қолданылуы қажет. Алайда қабыну процессінің жедел 
сатысында глюкокортикоидты майлар қолданыла береді. 
Жалпы ереже: неғұрлым қабыну процесі жедел болған сайын, 
соғұрлым қабынуға қарсы әрілік заттар мен олардың дәрілік түрі 
де беткей әсер етуі керек. Ерітінді, опа, қоймалжыңдар пастаға 
қарағанда беткейірек, ал паста майлар мен компреске қарағанда 
беткейірек 
әсер 
етеді. 
Дәрілік 
заттың 
құрамындағы 
концентрациясын білу де маңызды. Әсер ету тереңдігін 
жоғарылау ретімен былай орналастыруға болады: опа, ерітінді, 
қоймалжың, паста, май, компресс, желім, бұластыр, лак. 
Кейбір жағдайларда жергілікті ем тек бір мақсатта ғана 
қолданылуы мүмкін: мысалы, терінің беткей саңырауқұлақтық 
және паразитарлық зақымдануларында дезинфекциялық заттарды 
тағайындау. 
Сыртқа қолданатын дәрілік затты зақымдалған теріге жақпас 
бұрын сол ошақты ірің, қабыршақ, қабық, көпіршік жарылуы 
қалдығынан тазартып алуымыз керек. Алайда қабыршақ, қабық, 
майдың қалдықтарын күшпен жұлып алуға болмайды. Мұндай 
бөліктеріне қалың қылып кунбағыс немесе басқа да өсімдік 
майын жағып, 15-20 минуттан кейін ошақты қайта өңдейді немесе 
ұзақ уақытқа майлы таңғыш саламыз. Ластанған жаралар мен 
эрозияларды 3%-дық сутегі тотығы ерітіндісімен өңдейді. 
Пиодермия мен басқа да инфекциялық дерматоздарда ошақтың 
айналасындағы теріні камфорлы, 2%-қ салицил немесе 2%-қ бор 
спиртімен сүртеді. 
Кейбір дәрілік заттар жанаспалы аллергиялық дерматиттің 
себебі болуы мүмкін, мысалы, антибиотиктер, йод тұндырмасы, 


қара май және т.б. Өте сирек жағдайда көп жылдар бойы қара май 
жағылған теріде ісік туындауы да мүмкін. 


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   77   78   79   80   81   82   83   84   ...   570




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет