Б б д ж у л ы Т. 0 14 Оц кол. П овестер мен ецпмелер. Алматы: Атамура
|
Төлен Әбдіков - Оң қол
- Бұл бет үшін навигация:
- Kerri. Ушып турып, киш е бастады. Сыртта машина кутш тур екен. «Е
| B i p e y i
ресторан д а ic T e y m i едк Болса оз1м келш, ci3fli алып кетермш. — Суйте гой, айналайын. * * * Kefleci куш Асылбек туе кез1нде келдг — Ага, кш ш щ з, - дед1 ол келе салып. — Тез1рек барайык. Юм бшедь 6ip жакка кетш кала ма... К ож екеннщ ж уреп дурсыдеп Kerri. Ушып турып, киш е бастады. Сыртта машина кутш тур екен. «Е, алла, жаксылы- гынды бере гор! - деп сиынды отырып жатып. Машина жогарыдан томен шынылап тастаган улкен рес торанный алдына тез-ак океп тастады. Асылбек Кож екещ п YLuiHini кабаттагы онаша болмеге epTin юрдь — Ka3ip келед1, — дед1 Асылбек столга отырганнан кешн. — Осы жерден тамак ш еш к . Тамак уст1нде онпмелесе берем1з гой. Алдына аппак алжапкыш байлаган, шашын каркарадай кокырайтып койган жап-жас орыс кызы келдг Асылбек стол устшде жаткан ею бет кагазды алып, тамакка заказ бере бас тады. Даяшы кыз айтканнын 6 o p iH кагазга жазып алып, кетш калды. — Осы гой, - дед1 Асылбек кыз кеткен жакты иепм ен нускап. К ож екен тусшбей, Асылбектщ бетше карады. — Аты Валя. Болаттын маган айтып журген адамынын 6ipi осы. Сойлесш корем1з гой. Кож екен не дерш бшмей калды. Ол бейтаные кел1шм орыс болар деп ойламаган едь Opi-copi 6ipa3 отырганнан кешн: «Е, мейл1 гой, — деп беюткен болды кош лш . — Осы заманда орыс ейел алгандар аз ба? Ауылдагы Тыркайдьщ жаман улы да орыстан алды. Tyri де жок. Балалары кандай суйюмд1!» Тамак устшде Асылбек Валяны кастарына шакырды. Валя алдында Асылбектщ айткан создерш турегеп турып тындады, артынан жуз1 олдекалай 03repin, таныркагандай 6ip турмен столга отырды. 22 0 Кожекен олардьщ сездерше тусшбей, бет кимылдарына, кезкараетарына жалтактап караумен болды. Алдымен Асыл- бек узак сойледг Содан кешн «ещц сен не айтасын?» деген- дей, Валянын бетше карады. Анау коз шарасы кенешп, элде- неге урейленгендей, жуз1 сурланып, унс1з калды. Кенет басын KOTepin, Асылбекке тура карап, басын шайкады. «Тек...!» Кожекеннщ санасын олдене карып откендей болды. Ж уреп орекпш, комек сурагандай Асылбекке карады. Онын туршде де жаксылыктын нышаны жок секшда. Валясы кургыр безерш, бас шайкауын кояр емес. Асылбек колынын арасында айнал- дырып отырган cipiHKeciH столга лактырып тастап, шегшш отырганда Кож екен 1стщ ещи онга баспайтынын сездг - Не дешй? - дед1 даусы д1рыдеп. - Конбей тур. Бала тупл, TinTi ешкандай байланысымыз да болган емес деп мойындамайды. жүктеу/скачать Достарыңызбен бөлісу:
|