Сәуле Досжан 177
ЕКІ КҮЙЕУЛІ КЕЛІНШЕК Хикаят Құдағиым Əйгерім Шыңғысқызына арнадым Онымен ауруханада таныстым. Орта бойлы, қарапайым
ғана қазақ əйелі. Аты – Гүлжан.
Менің журналист екенімді естігеннен жақындап, сұх бат-
тас қы сы келетін ниет білдірді. Сөзіміз бірден жараса кетті.
–Жеті күйеуге тигенді естіген шығарсыз, екі күйеуді қа-
тар ұстаған əйелді естігеніңіз бар ма? – деп бастады ал ғаш-
қы сырын.
– Естімеппін, қызық екен. Жалпы, ол біздің ментали тет ке
жаттау ғой.
– Жақында телевизордан бір депутат əйел «еркектер төрт
əйел алса, əйелдер неге төрт күйеу ұстамайды», – деп сұх бат
берді.
– Ол əншейін еркектерге ерегесіп айтып тұрғаны шығар.
– Не десе де сол əйелдің айтып отырғаны бүгінгі заман
шындығы. Бүгінде кəсіпкер, бай əйелдер үндемей-ақ төрт
еркекпен қатар жүріп жүр ғой.
– Жүрсе жүретін шығар жұртқа білдірмей, бірақ ол тиіп
алған емес қой.
– Ондайлар төрт түгіл бір байға да заңды түрде тимейді.
Себебі түбінде дүниесін бөліске салады деп қорқады.
– Сіз қалай екі күйеу ұстап жүрсіз? – деп сөз басындағы
ойды жалғауға ойыстым.
– Ол тағдыр құрбым... – деді Гүлжан.
Өңінен өмір талқысынан талапайы шыққаны көрініп тұр-
ған орта жастағы əйелмен əңгімеміз осылай өрбіді.
