Бағдарламасы бойынша шығарылды Досжан С. Д 64 Үлкен үйдегі үрей. Алматы: Жазушы, 2013. 304 бет
жүктеу/скачать 1,47 Mb. Pdf көрінісі
|
Үлкен үйдегі үрей
| Сәуле Досжан
173 Екі жігіт іріп-шіріп, матасы мен жүні қолға ілінбейтін көр пе ше лер ді жинап қапқа салып берді. – Сен бəрін жазып шықтың ба көргеніңнің? – Иə, жолдас майор, – деді кішкентайы. – Сендердің аты-жөндерің кім, жаздырыңдар, – деді екі жігітке. – Шапанбаев Қайрат, Шалқарбаев Марат. – Ағайындысыңдар ма? – Жоқ, көршілерміз. – Осы үйде тұрасыңдар ма? – деп бастық енді жөн сұрады. – Осы үйде тұрамыз. – Бəрің ана протоколға қол қойыңдар, көрдік деп, – деді бастық. Бəрі қол қойып болғаннан кейін қаптағы дəлел заттарды есіктің алдында тұрған мəшинелеріне салып алды. – Енді өзіміз хабар береміз, алдымен бізге ха бар ла ған да- ры ңыз ға рақмет, – деп бастық екі жігіттің қолын алды. Содан бері Үлкен үйдің тұрғындары милициядан хабар кү тіп жүр екен.Тіпті Қарқаралының халқы құлақтанып қал- ған ба, өткенде жұмыста біреулер Қайраттан шындығын сұ- рап та қалды. Милиция кеткелі бері екі үйден ешкім отын қо- ра ға аттап баспады. Қайрат балаларына оны ашпаңдар, деп кілтін Шолпанға тықтырып қойған. – Милициядан хабар келмей, отынды онда кіргізбейік, өз- де рі келіп сандықты алып кететін шығар, содан кейін барып пайдаланармыз, – деп келісті екі отағасы. – Жеті нанды қашан саламыз, – деген Шолпанға: – Алдымен анық-қанығын біліп алайық, елді шулатпай. Осы уақытқа дейін де құрансыз жатты ғой, енді бірер ай шы- дар, – деп тоқтатты күйеуі. Үлкен үйде отырған екі отбасы мүшелері ендігі хабар- ды аудандық милициядан күтіп отырғанда Бұлбұл шешесі мен апайын ертіп келіп қалды. Мараттан бар жайды естіген əйелдер өздерінің көрген-білгендерін айтып, Шолпанды ша- қы рып алып құпияларымен бөлісіп түн ауа ұйқыға жатты. |