Рэлей мен Джинс тепе-теңділік сәулелену энергиямының спектралды тығыздылығын анықтау үшін еркіндік дәреже бойынша тең таралған энергия туралы классикалық статистиканық теориясы пайдаланған. Ол үшін қуыстағы тепетеңдік сәулеленудің келесі үлгісін алынған.:
- қуыстағы тепетеңділіктік сәулелену тұрғын электромагниттік толқындар жүйесінен тұрады деп алынған, яғни электромагниттік өрістің классикалық осцилляторы деп алынған.
- әрбірбір жеке электромагниттік тербеліске (осцилляторға) орташа алғанда энергия сәйкес: : осциллятордың магниттік еркіндік дәрежесі мен осциллятордың электр еркіндік дәрежесі қосындысынан тұрады.
1900 жылы Планк - үшін барлық жиіліктерді қанағаттандыратын
жаңа формуланы енгізеді, ол үшін гипотезаны келтіруге қажеттілік туды, бұл гипотеза классикалық теорияға сәйкес емес болды. Оның гипотезасы бойынша электромагниттік сәулелену мен жұтылу энергияның дискретті порциялары арқылы яғни электромагнитті өрістің кванттары арқылы – фотондар – жүреді деген болжам жасалды.
Мұндай кванттың энергиясы сәулеленудің жиілігіне пропорционал болады деп алынды:
Міне осы формуланы тепетеңдіктегі сәулелену энергиясының спектралды тығыздылығының Планк формуласы деп атаймыз.
Сонымен қатар Паули формуласы сәйкестік принципті қанағаттандырады: жиіліктің өте кішкене шамаларында, мысалы үшін осы формула Рэлей-Джонс формуласына ауысады.
Осы факторлар жиынтығы Планк гиптезасының электромагнитті сәулеленудің корпускулярлық табиғатын растайды. Міне Планктің осы гипотезасы кванттық физиканың әрі қарай дұрыс жолмен дамуына, классикалық және кванттық теориялардың қайшылықтарын шешуге мүмкіндік туғызды.