Егер баламен түсініспеушілік болмаса, не істеу керек? Априори, біз, ата-аналар, біздің баламыздың бәрінен де жаман киінбеуін, шаршауын және тқ болуын қамтамасыз етуге тырысамыз. Бірақ бір сәтке тоқтаңыз: сіздің балаңыз қазір не сезінетінін білесіз бе, ол дәл қазір нені қалайды? Балалардың көпшілігі ата-аналары байқап, естігілері келеді. Соңғы уақытта тірі тілдесу виртуалды тілдесуді ығыстыруда, ата-аналар балалармен аз сөйлеседі, балалармен араласуға бірде күш, не уақыт қалмайды. Осыдан барлық проблемалар басталады. Егер бала өз сұрақтарына үйде жауап алмаса, ол оларды сырттан іздейді. Оның жанында лайықты және білімді адам болатындығы факт емес. Баламен ортақ тіл табу үшін уақыт пен шыдамдылық қажет: бәрі өздігінен жақсармайды.
Бала ең маңызды нәрсені түсінуі керек: ол кез-келген жағдайда, сіздің түсінуіңізге және қолдауыңызға сене алады. Ешқашан балаға көмек көрсетуден бас тартпаңыз: осылайша сіз оның істерінен хабардар боласыз, оған жиі түрлі сұрақтар қойыңыз: осылайша сіз оның жауаптарын, оның пікірін және заттарға деген көзқарасын естисіз. Баланы соттамаңыз: бұл тек қорлауды ғана емес, мақұлдауға асықпауды, оның пікірін тыңдауды білдіреді, бастысы – оның көзқарасын түсінуге дайын екеніңізді көрсету және соттауға асықпау. Балаға кедергі жасамаңыз, оны тоқтатпаңыз және елемеңіз және есіңізде болсын: бала – ең алдымен. Егер балаңызға дереу көмегіңіз керек болса, барлық жұмыстарыңызды ысырып қойыңыз.
Егер сіз өзіңіздің шеше алатыныңызға күмәндансаңыз, жағдайды мектеп немесе басқа психологпен талқылап, бірлескен іс-қимыл жоспарын жасауыңыз керек. Кез келген жағдайда, Сіз бізбен өз уайымыңызды бөлісе аласыз: біз Сіздерге көмек көрсетуге дайынбыз!
Менің балам «қиын». Онымен қарым-қатынасты қалай құруға болады? Әрқашан есіңізде болсын: бала ересек емес еді, сондықтан ол бала болудың не екенін есіне алатын және білетін ересек адамнан айырмашылығы, ол қалай шешім қабылдау және дұрыс әрекет ету керектігін білмейді. «Қиын бала» ұғымына әртүрлі мағыналар енеді: гиперактивті, мойынсұнғыш емес, қыңыр, яғни білім алу қиын. Есіңізде болсын: егер бала ыңғайлы болса, онда бір нәрсе дұрыс емес, ол сізді де алаңдатуы керек. Ғалымдар тіпті дарынды балаларды «қиын»деп санайды. Барлық «қиын» балаларды не біріктіреді? Бұл олардың ішкі әлемінің «түсініксіздігі», өз пікірлерін «білмеуі» және көмек сұрай алмауы, мүмкін, олар шұғыл және кідіріссіз қажет болуы мүмкін.
Балаға жеке тұлға ретінде қарау керек, оның басқаларға ұқсамайтынына және бәрін басқаша жасайтынына ренжудің қажеті жоқ. Баланың өз ойларына, шешімдеріне және әрекеттеріне құқығы бар. Балаңызға оны жақсы көретіндігіңізді және қандай болмасын, әрқашан сүйетіндігіңізді сезінуге мүмкіндік беріңіз. Оның мінез-құлқына наразылық білдіре отырып, оны ешқандай жағдайда қорламаңыз немесе төмендетпеңіз, бұл сіздің қарым-қатынасыңызды қиындатады. Ережелерді тұжырымдап, оларға қатаң ұстаныңыз. Есіңізде болсын: мысалмен тәрбиелеңіз – уәделеріңіз бен шешімдеріңізде дәйекті болыңыз. Оның жаман мінез-құлқының себептерін түсінуге тырысыңыз: мүмкін бұл досымен (досымен), сыныптастарымен, өзіне наразылықпен және т.б. жанжалға байланысты стресс болуы мүмкін. Кейде баламен жанжалдың себебі сіздің өзіңіз. Сондықтан өзіңізге сырттан қарап, қорытынды жасаңыз. «Жоқ» деп айтуды үйреніңіз және сөзіңізде тұрыңыз. Ең алдымен, бала сіз оның өзі емес, оның әрекетін ұнатпайтындығыңызды түсінуі керек. Баламен сөйлескенде, сабырлы және сенімді болыңыз, оның іс-әрекетіне жол берілмейтінін түсіндіріңіз және оған берік болыңыз. Есіңізде болсын: кез келген жанжалды ынтымақтастық рухында шешу керек. Егер сіз жанжалды бірден шеше алмасаңыз, онда бала өзіне көнбейді және қыңыр болады – шыдамды болыңыз, балаңызға оның сіз үшін маңызды екенін тағы бір рет көрсетіңіз, сіз оны өзінің ішкі әлемімен және даму ерекшеліктерімен түсінесіз және қабылдайсыз.
Егер сіз өзіңізді жеңе алмайтындығыңызға күмәндансаңыз, жағдайды мектеп немесе басқа психологпен талқылап, бірлескен іс-қимыл жоспарын жасауыңыз керек. Қалай болғанда да, сіз өз тәжірибеңізді бізбен бөлісе аласыз: біз сізге көмектесуге қуаныштымыз.