Егер менің балам бағалар мен емтихандарға қатты алаңдаса, не істеуім керек? Өкінішке орай, көптеген студенттер алдағы емтихандарға байланысты тым көп алаңдайды: ұйқының бұзылуы орын алады, өзін-өзі бағалау төмендейді, өзіне және күшіне деген сенім жоғалады. Мұнда сізге жақындарыңыз бен туыстарыңыздың көмегі қажет. Жағдайды мәжбүрлеудің қажеті жоқ, әлемнің соңы сияқты әрекет ету, жүктемені арттыру, баланы демалудан және достарымен қарым – қатынастан айыру-бұл психологиялық және физикалық шаршауға және соның салдарынан демотивацияға әкеледі, бұл емтихандарға жақсы әсер етпейді. Сондай-ақ, баланы эмоционалды түрде бопсалаудың қажеті жоқ, оған өзінің алаңдаушылығы мен жауапкершілігі: «Егер сіз емтихан тапсырмасаңыз, біз одан аман қалмаймыз», «егер сіз емтихан тапсырмасаңыз, менің жүрегімді ауыртасың», «егер сіз емтихан тапсырмасаңыз, туыстарыңыз бен достарыңызға қалай қараймыз?»және т.б. емтиханға дайындық кезінде ең бастысы – баланың эмоционалды тұрақтылығын қамтамасыз ету және дамыту. Егер ол емтихан тапсырмаса, әлем құлап кетпейтінін оған түсіндіріңіз. Бұл тәжірибе және кез-келген тәжірибе маңызды. Бағалау-бұл біреудің пікірі. Ия, көп нәрсе емтихан нәтижелеріне байланысты, бірақ бүкіл өмір емес! Егер мазасыздық жоғарыласа, мектеп психологынан көмек сұраған дұрыс.
Сіздің сүйіспеншілігіңіз, қамқорлығыңыз, назарыңыз балаға өзіне деген сенімді сақтауға және сынақтан лайықты өтуге көмектеседі. Егер сізге қолдау қажет болса немесе сұрақтарыңыз болса, веб-сайт арқылы кеңесшінің көмегіне жүгініңіз – біз сізге көмектесуге әрқашан дайынбыз!
Егер менің баламды ренжіткен болса не істеу керек? Алдымен жағдайды түсіну және себебін анықтау керек сияқты. Баламен шын жүректен сөйлесуге тырысыңыз: егер бала сізге сенсе, оны үзіліссіз тыныш тыңдау керек. Баланы ешқашан кінәламаңыз және жағдайды өз бетімен жібермеңіз: мәселе өздігінен жойылмайды. Жасына және өмірлік тәжірибесінің болмауына байланысты бала жағдайды өз бетінше жеңе алмайды. Баланы құрдастарынан қорықпауға үйрету, балаға қарым-қатынасты ұйымдастыруға көмектесу, тиісті ортаны, қолайлы әлеуметтік шеңберді кедергісіз құру маңызды: бұл отбасы достарының балалары, кез-келген клуб, үйірме, бөлім, яғни бір-біріне ұқсас қызығушылықтары мен достық қарым-қатынасы бар адамдар болуы мүмкін.
Егер жағдай ұзаққа созылса, мысалы, баланы үнемі қорлайды немесе ұрады – дереу әрекет етіңіз. Қорқыту-бұл бір оқушының емес, бүкіл ұжымның, соның ішінде мұғалімдердің проблемасы. Сынып жетекшісін немесе психологты, мектеп инспекторын хабардар етіңіз. Сабақтар мен өзгерістерде қауіпсіздіктің максималды деңгейін қамтамасыз ету үшін ол қандай нақты қадамдар жасайтынын сұраған дұрыс. Егер мұғаліммен нәтижелі диалог болмаса, директорға немесе жоғары білім бөліміне хабарласу қажет. Рнежітушінің ата-аналарымен сөйлесу артықтық етпейді. Ата-аналарының оған шамасы келмеуі де мүмкін.
Балаға оның проблемасымен жалғыз емес екенін, ол туралы не білетінін және оған міндетті түрде көмектесетінін көрсету маңызды.
Егер сіз өзіңізді жеңе алмайтындығыңызға күмәндансаңыз, жағдайды мектеп немесе басқа психологпен талқылап, бірлескен іс-қимыл жоспарын жасауыңыз керек. Қалай болғанда да, сіз өз тәжірибеңізді бізбен бөлісе аласыз: біз сізге көмектесуге қуаныштымыз!