Түлкі мен қаздар
(Қырғыз ақыны Алықұл Османовтан)
Түлкі:
Қаңқ, қаңқ, қалың қаз!
Қашсаң, пана табылмас!
Қаздар:
Қулықты қой, қу түлкі,
Аузыңды жап, әрі қаш!
Түлкі:
Қаңқ, қаңқ, қалың қаз!
Ұстап жеймін, қарным аш!
Қаздар:
Атай көрме, аш түлкі,
Балапандар арық, аш.
Түлкі:
Мамыр, мамыр, мамыр қаз!
Мамырламай, бері бас!
Қаздар:
Қой, қой, түлкі, сұм түлкі,
Балапандар әлі жас!
Түлкі:
Тыңдамаймын сөзіңді,
Ұстап жеймін, кәне қаш!
Қаздар қашады, түлкі қуалайды. Осы сәтте күшік шыға келеді.
Күшік:
Әуп-әуп, әуп,әуп, аш түлкі,
Қазды күшік алдырмас!
Түлкі:
Арс,арс, арсылдақ,
Қайдан шықтың, арсылдап?!
Күшік:
Қутың-қутың қусың-ақ!
Қуып шығам, қу шұнақ!
Түлкі:
Маған бұлай үруге
Сенің әлі басың жас!
Күшік:
Әуп, әуп, әуп, әуп, аш түлкі,
Күшті болсаң, кел сынас!
Енді түлкі қашады, күшік қуалайды.
Қаздар:
Қаңқ, қаңқ, қалың қаз
Енді саған алдырмас,
Арам ниет аш түлкі,
Бас сауғалап, қаш, түлкі!
(Түлкі қашып құтылады, күшік қаздарды қайтарып алаңға қайта келеді)
Достарыңызбен бөлісу: |
