Этиологиясы мен патогенезі.
Иммундық теория ең дұрысы деп есептелінеді:
аурудың пайда болу механизмінде негізгі рольды жасушалық иммундық механизм,
көлденең жолақ етке лимфоциттердің цитотоксикалық әсері, миозитарнаулы
аутоантиденелер пайда болуы алады. Генетикалық теория бойынша, кейбір қозғаушы
(провокациялық) факторлардың (мысалы, вирустық инфекциялар) әсерінен іске асатын,
ауруға бейімділік туралы сөз болады.
Жіктелісі.
ДМ біріншілік және екіншілік болып бөлінеді.
Ағымы бойынша
: жедел; жеделдеу; алғашқы-созылмалы; толқынтәріздес; үзілісіз
қайталамалы.
Активтілігі дәрежесі бойынша:
І, ІІ, ІІІ, сауығу.
Зақымдалу сипаты бойынша:
терінің, кілегей қабаттарынң; басқа мүшелер мен
жүйелердің.
Қимыл- әрекет аппараттарының функциясы бойынша:
0,1,2,3.
Достарыңызбен бөлісу: |
