186
Бейсенбіден жұмаға қараған түні үңгірге кірген екі дос үш күн, үш түн
бойы тапжылмастан сонда отырады. Бұлай етулерінің де мәнісі бар.
Мүшріктер мұнша уақыт ішінде оларды іздеп таба алмаған соң Меккеден
ұзап кеткендіктерін ойлап, жаппай қуғынды бәсеңсітер деген сақтық.
Шынында да солай болды.
Үңгірде тығылып отырып мүшріктердің арасында болған оқиғаларды
Әбу Бәкірдің ұлы Абдуллаһтан естіп, біліп отырды. Абдуллаһ күндіз
мүшріктердің арасында жүріп, айтқандарының бәрін тыңдап, кешке
Расулаллаһ пен әкесіне хабар беретін. Түнде үңгірде болып, таң сәріде
Меккеге қайтып келетін...
Хазіреті Әбу Бәкірдің құлы Амир ибн Фухайра да Сәуірдің баурайында
қой жайып жүрген болып, Абдуллаһтың келген-кеткен іздерін таптап
тастайтын. Әрі үңгірдегілерге сүт апарып беретін...
Осылайша үш күн, үш түнді өткізген соң Абдуллаһтан Меккедегілердің
із кесуді саябырлатқанын естіп, екі дос ары қарай жолға шығудың қамын
ойластырады.
Дүйсенбі күні сәресі мезгілінде, алдын ала келісілгендей, жол
бастаушы Абдуллан ибн Ұрайкит екі түйені жетелеп Сәуір тауының маңына
келді
Достарыңызбен бөлісу: 
