Надрлардың қоршауға алынуы Хижреттің
төртінші
жылы,
Рәбиуләууал
айы...Ардақты
Пайғамбарымыз Мәдинада Абдуллаһ ибн Үммү Мәктумды өкіл ретінде
қалдырып, надрлар мекеніне қарай жорыққа шықты. Байрақ қаһарман сахаба
Әлидің қолында.
Расулаллаһ екінді намазын Надрлар ауылының шетінде бақшада
оқыды. Онан соң сол мекенді айнала қоршауға алды. Надрлар мықты
салынған қамалдарына бекінген.
Пайғамбарымыз әмірін тағы да қайталады:
"Мәдинаның жерінен шығыңдар!
Бірақ Надрлар ерегісіп:
Сенің айтқаныңа көнгенше өлгеніміз артық",- десті.
Шайқастан басқа амал қалмап еді. Мықты қамалға бекініп алған
олардың ашық алаңға шығып ұрыспасы айдан анық. Сондықтан Расулаллаһ
Аллаһтың рұқсатымен жоспар құрды. Жақын жердегі яһудилердің үйлерін,
қора-қопсысын құлатып, құрма ағаштарын кесуге, өртеуге бұйрық берді.
Солай еткенде дұшпан бекінген жерлерінен шығып шайқасары даусыз.
Яһудилер Мұхаммедті (с.а.у.) кінәлап айқайға басты.
"Уа, Мұхаммед, сен бұзып, қиратуға наразылық білдіріп бүлікшілерді
кінәлайтының қайда? Жайқалған ағашты кескеніңмен қоймай өртегеніңді не
деп түсінуге болады?"- десті олар.
Бүкіл өмірін бүлікшілікпен, бұзықтықпен өткізгендер адам өлтіруді оп
- оңай көретіндер енді ағаш кескендерді айыптап жатты. Мұсылмандардан
бұл байбаламды естіп кібіртектеп қалғандар да болды. Осыған қатысты
түскен аятта бұл мәселе туралы: