102
Екі жиһанның нұры - Мұхаммед (с.а.у.) Аллаһтың соңғы діні, иманның
шарттары жайында егжей-тегжейлі баяндап берген соң Хазіреті Әбу Зәрр сол
жерде кәлимаға тілін келтіріп, мұсылман атанады.
Иман келтіріп, мұсылмандықты қабылдаған Әбу Зәррге әрдайым
сақтықты ұстанатын Мұхаммед (с.а.у.) мынадай ұсыныс айтты:
"Ей, Әбу Зәрр! Сен әзірге бұл іс туралы жан баласына айтпа. Еліңе
қайт, жақсылықты жария етуге асықпа. Дінімізді ашық таратуға Жаратқаннан
жарлық алғанымды естіген күні келерсің."
Толқып, жүрегі қуаныштан лүпілдеген Әбу Зәрр:
"Уа, Расулаллаһ! Сені хақ пайғамбар ретінде жіберген Аллаһ
Тағаланың атымен ант етемін. Мен бұл жайтты мүшріктер арасында ашық
түрде жарияламай қоймаймын", - деді де үйден шығып, Қағбаға қарай бет
алды. Сол жерден бүкіл мүшріктерге естірте:
"Уа, құрайыштар!
Мен Аллаһтан басқа тәңірінің жоқ екендігіне, Мұхаммед (с.а.у.) оның
елшісі екендігіне куәмін!" - деп дауыстады.
Әрине, мұны естіген мүшріктер қарап қалмады. Тарпа бас салып, Әбу
Зәррді қан-жоса қылып соққыға жықты. Егер сол сәтте (әлі мұсылмандықты
қабылдамаған) Хазіреті Аббас көріп, оның Ғифар руынан екенін,
ғифарлардың Шамға барар сауда-саттық жолының иесі екенін ескертпегенде,
мүшріктер Әбу Зәррді өлтіруден тайынбайтын.
Алайда иманнан қуат алған Хазіреті Әбу Зәррді сойыл да, соққы да
тоқтата алмады. Есін жия салып ертеңіне тағы да Қағбада Аллаһтың барлығы
мен бірлігін, пайғамбардың хақтығын айтып, жар салды. Мүшріктер сау
тамтығын қалдырмай дүрелесе де, ол айтқанынан қайтпады. Бұл жолы да
Хазіреті Аббас араласып:
"Неткен жауызсыңдар! Ғифар руының адамын өлтіріп, осы күндеріңді
өздеріңе көп көріп отырсыңдар ма? Ғифарлар сауда жолын жауып тастаса не
істейсіңдер?!" - демегенде мүшріктердің қолынан мерт болуы мүмкін еді.
Осы оқиғадан кейін Әбу Зәрр хақ дінге өз руластары мен жерлестерін
шақыру мақсатымен еліне қайтты. Хижри алтыншы жылына дейін сонда
болып, Бәдір, Ухуд, Хәндек шайқастарына қатыса алмады. Онан кейін ылғи
ақырзаман пайғамбары Мұхаммедтің (с.а.у.) қасында жүрген.
Достарыңызбен бөлісу: