2.
Қоғамдық өмірдің салаларын 4 бөліп қарастыруға болады:
1.
рухани саласы –
рухани ілімдер, дін, философия, ғылым, білім, құқық, мораль,
өнер, идеология.
2.
Материальды саласы –
өндірістік қатынастар, өндірістік күштер.
3.
Әлеуметтік саласы –
халық, ұлт, әлеуметтік топтар (жас ерекшелік, жыныстық,
қызығушлыққа бйланысты топтар), таптар, партиялар.
4.
Саяси саласы –
мемлекет, саяси партиялар, қоғамдық-саяси қозғалыстар,
халықаралық саяси ұйымдар мен бірлестіктер.
Қоғамдық қатынаста қоғам дамуына тығыз байланысты жүйелер бір-бірімен өзара
байланыста болып жатады. Олар саяси, құқықты, діни, адамгершілікті, эстетикалық,
экономикалық қоғам салалары. Социумның дамуның ең басты күші-халық. Халық-
бұқаралық түрде адам әрекеттерінің қоғамда негізделуіндегі адамдардың, әлеуметтік
топтардың жиынтығы. Халық қоғамның өндіруші, материалдық әрі рухани құндылығы.
Қоғамдық-экономикалық формациялар белгілі тарихи дәуірдегі тұтас қоғамдық құбылыс.
Оның өзіндік экономикалық, саяси, әлеуметтік, идеологиялық ерекшеліктері бар. Өйткені,
тарих біркелкі, үздіксіз ағып жатқан өзен емес, ол бөлшек-бөлшек буындардан,
кезеңдерден тұрады. Тарихтың ондай буындары мен кезеңдерін формация дейміз. Әр
формацияның өзіндік заңдары, өзіндік меншіктері, таптары, базисі мен қондырмасы
болады. Тарихта бір формация екінші бір формациямен алмасып отырған. Оның негізі
өндіріс тәсілінде жатыр. Олай болса олардың өзгеріп, дамуының объективті
заңдылықтары бар. Сол заңдылықтарды ашу нәтижесінде тарих ғылымға айналады.
Қоғамдық болмыс – адам өмірінің, оның іс-әрекетінің қажетті шарты және қайнар көзі.
Адам өзінің жасампаздық күш-қуатымен табиғи мүмкіндіктерді шындыққа айналдыру
арқылы болмысты өзгертіп отырады. Қоғамдық болмыс – адамзат тарихының даму
кезеңдеріндегі әлеуметтік практиканың нәтижесі.
Достарыңызбен бөлісу: | 
