Это дядя мой Андрей
Их оставил у дверей.
А Дружок унёс их тут же.
Нет, чужое брать не нужно!
Обувь дяди моего,
Значит, я скажу «его».
Я на дядю укажу
И «оның» Дружку скажу.
|
Бұл менiң Андрей нағашым
Оны қалдырған есiк алдында.
Оны Дружок алып кеттi сол сәтте.
Жоқ, алмау керек бiреудiң затын!
Нағашымның аяқ киiмiн,
Яғни, «оның» деп айтамын мен.
Мен нағашымды көрсетiп,
Дружокқа «оның» деп айтамын.
|