Тұрлыбек отыр. Ол -  Есенейдің

Осыдан соң
 екі ұлы бірдей қарашешектен бір күнде өліп кетеді
. Өзіне де
жұғады, бірақ ол 
«Әулиесор»
атанған тұзды көлге түсіп жүріп, аман қалады.
Осыдан кейін үлкен дақтар қалып қояды.
Артықбайдың бұрынғы мекені - «Ақсуат» деген жер.
Ұлпанның сипаты:
«Басында күрең барқытпен тыстаған қара елтірі бөрік,
үстінде сол күрең барқытпен тыстаған жеңіл пұшпақ ішік, күрең барқыт
шалбар, белінде күміс жапқан қаптырмалы бұлғары белдік. Аяғына биік өкшелі
шоңқайма етік - қосай калош, бәрі де сандық түбінде жататын бір киер екені
танылып тұр.»
Кенжетай
қамшысын екі бүктеп домбыра етіп айтқан жыры: 
«Сұлушаш»
Жаугершіліктен, ұрлықтан қолға түскен адамдарды әуелі көгендеп алып қорлау
- қорлаудың да ауыр түрі. Бұл кезде қалып бара жатқан ескілік.
 «Көгенге түсіп»
қайтқан жігітте қадір-қасиет қалмайды. Сәдірдің 
«Кебіс ауыз», «Қара
жапалақ» 
дегендерінде де мән бар.
Ұшықтау
- ежелгі ауруды аластау кезінде жасалған ем-дом түрі.
Қарғыс
- ежелден сөз киелі саналған, қуанса шын көңілмен бата айтса,
керісінше ренжісе қарғыс айтқан. Айтылған сөздің орындалатынына сенген.
Құда түсеміз деген Есенейдің хабарын Артықбай мен Несібеліге және
Ұлпанның өзіне тура жеткізген

жүктеу/скачать 3,69 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: