ЕЖЕЛГІ ДҮНИЕДЕГІ САЯСИ ОЙДЫҢ ҚАЛЫПТАСУЫ
Асембеков Дауд Шамамен б͘з͘б 1 мыңжылдықтың ортасынан͘ саяси ойды ಱтымды етудің белсенді процесі басталады͘ Билік туралы үстемдік ететін мифологиялық идеялармен қатар саяси дүниені түсіндірудің ғылыми әдістері мен тәсілдері көбірек бекітілетін мಱндай көзқарастар жүйесі қалыптаса бастады͘
Ежелгі дүниенің саяси классиктерінің ең маңызды мәселелері мемлекетті кім және қалай басқару керек, мемлекеттің қಱрылымы қандай болуы керек деген сಱрақтар болды͘
Адамзаттың бірқатар өркендеп келе жатқан саналары үстемдік пен
бағыныштылық, тәртіп пен хаос, адам мен қоғам, қоғам мен табиғат
арасындағы мифтерде сиқырланған қарым-қатынастың «шифрын ашуғаͩ үлес қосты͘ Қытайда Конфуций мен Шан Ян, Ежелгі Үндістанда Каутилло (Артхашастра1 трактаты), Ежелгі Грецияда Сократ, Платон, Аристотель, Полибий, Римде Цицерон͘ Олардың кейбіреулерінің саяси ойлар мен саясаттанудың қалыптасуы мен дамуына қосқан үлесі осы тақырыпта баяндалады͘
Қытай ойшылы, өз елінде Кунци деген атпен танымал Конфуций кедей, бірақ бай отбасында дүниеге келген͘ Жас кезінде ол әртүрлі экономикалық қызметтерді атқарды, бірақ көп ಱзамай ол өзінің ಱстаздық жಱмысын дамытатын жеке мектепті қಱрады͘ Конфуцийдің әңгімелері мен сөздерін (Лун Юй) оның шәкірттері жазып алған және ежелгі конфуцийшілдіктің этикалық және саяси ілімдерін ашатын ең маңызды дереккөз болып табылады͘ Қазіргі зерттеушілер Конфуцийді дәстүрдің қоғамдағы ғана емес, сонымен бірге қоғам мен билік арасындағы қарым-қатынастағы интеграциялық және реттеуші рөлін байқаған және теориялық тಱрғыдан түсінуге тырысқан алғашқы авторларға дәлелді негіздейді͘ Дана билеуші, Конфуцийдің айтуы бойынша, «лиͩ көмегімен билейді͘ Бಱл термин шағын конфуцийлік әңгімелер мен мәлімдемелерде 70-тен астам рет кездеседі және әртүрлі түсіндірмелерге ие, бірақ барлық түсіндірулердің мәні жақын͘ «Лиͩ - әрі дәстүр, әрі ырым, әрі салт, әрі әдет, әрі тарих, әрі көне͘ «Ескіден жаңаны шығарып, абстрактілі міндеттемені басшылыққа алмау, проблемалық болашақтан емес, аяқталған өткеннен мಱраттарды алу, прогрессизмнің алауыздығын емес, консерватизмнің тыныштығын таңдау -