Шаншар атай(разы кейіппен қозғалақтап). Міне, жігіт. Әбден дұрыс еткенсің. Өзін-өзі қорғай алмағанды өзгелер қорлай алады.
Әшірбек. Мұсатай ағай шошып кетті білем, атын шегіншектетіп анадай жерге барып тұрып: «Бала, ақыры тіл алмадың, апар-апар. Айтпады деме, бұл – қоғам мүлкі. Заң бар, Жылқыбаев сот бар. Маған қыңбадың ғой, ақыры, жазанды сот береді енді. Ерлігіңді ертең көрермін. Участковой милиционер екі қолыңды артыңа тас қып байлап тастап, ауданға айдап бара жатқанда сөйлесемін мен сенімен», - деп сай аузына қарай қайтадан шаба жөнелді.
Шаншар атай(қызарақтап). Ағай болмай, құрып кетсін ол, құрып кеткір. Ағай емес қорқау, қарау демейсің бе, ол ағадан садаға кеткірді. Ал, мейлі, ол кетті ала шапқын болып, сен қайттің енді?
Әшірбек. Көңілім әлей-желей болып, әртүрлі ойға кеттім. Ақыры «Бұл – қоғам мүлкі екен. Қой, тимейін» дедім де, ауылға тарттым. Жаңа ғана жолығып білдім, Мұсатай ол шөпті өз үйіне түсіріп алуға Сәлімді жұмсапты. Осыған не айтар екен деп сізге келіп отырмын. (Күйініп). Не істеу керек?
Шаншар атай(ширығып, ойланып қалып барып). Не істеу керек? Өстеді бұл оңбағандар. Қолына тиген кішкентай билікті өзінің оспадар мінез-құлқы мен әулекі әрекетін өрге бастыруға пайдаланады.
