1.1.10 электронды микроскопия шығу тарихы
Электрондық микроскопты 1930-1960 жылдары неміс ғалымдары Девиссон мен Калбин
құрастырған.
Электрондық микроскопта міндетті түрде вакуум болуы қажет, себебі ауада электрондар алыска кете алмайды, оттегі, азот немесе көмірқышқыл газы молекулалармен кездессе, олар бөгеліп өз жолын өзгертіп шашырап кетеді. Электрондардың жылдамдығын үдетсе электрондық микроскоптың шешуші кабілеті артады. Техникалық тұрғыдан казіргі кезде бұл киьн мәселе емес Токтың кернеуі 40000-100 000 вольт болса, электрондар жылдамдығы секундына 200 000 км-ге дейін жетеді. Электрондық микроскоп-трансмиссиялық, растрлық, жоғарғы вольттік болып бөлінеді
1.2.1 Трансмисиялық электронды микроскопия
Трансмиссиялық электронды микроскоп 1930 жылдары ойлап табылған Бұл өз кезіндегі оптика сияқты, толық революция болды. Микроскоптың бұл түрі үлкейту санының жоғарылауына мүмкіндік берді, себебі ол визуалды элемент ретінде көрінетін жарықты пайдаланбады, керісінше электрондарды қолданды.
Трансмиссиялық электронды микроскоптың механизмі жарық микроскопында визуализацияға дайындалғаннан гөрі ультра жұқа үлгідегі соққы электрондарына негізделген. Кескін үлгіден өткен және кейін фотографиялық тақтаға әсер еткен электрондардан алынады.
Технологиялық тұрғыдан алғанда, олар оптикалыққа қарағанда әлдеқайда күрделі, өйткені электрондардың интерьері арқылы дұрыс ағуына қол жеткізу үшін ол вакуумда болуы керек. Электрондар үлгіге қарай магнит өрісі арқылы үдетіледі.
Олар соқтығысқанда, кейбір электрондар ол арқылы өтеді, ал басқалары «секіреді» және шашырайды. Нәтижесінде қараңғы аймақтары бар суреттер пайда болады (онда электрондар серпілген) және жарық аймақтары (электрондар үлгіден өткен), олар тұтастай алғанда үлгінің қара -ақ бейнесін құрайды.
Көрінетін жарықтың толқын ұзындығымен шектелмей, электронды микроскоптар объектіні 1000000 есе үлкейте алады. Бұл тек бактерияларды ғана емес, вирустарды да визуализациялауға мүмкіндік береді; оптикалық микроскоппен мүмкін емес нәрсе.
Достарыңызбен бөлісу: |
