Бұл тәсіл жылдам, екпінді, екі қолмен кезек, ет шапқандай қимылмен жасалады. Ол адам
денесін сергітіп, лимфа ағысын, арттырады, май және тері бездерінің қызметін жақсартады, зат
алмасуын күшейтеді.
Шапқылаған кезде қол ақырын тисін десе – тек қолдың басын, ал қаттырақ тисін десе – шынтақ
буынынан бастап қосады. Қысқасы буынның ұзындығына байланысты денеге тиетін дірілдету
тәсілінің күші де әр түрлі болады. Сол сияқты саусақтардың бірігіп тұруы мен алшақ тұруы да роль
атқарады. Бір – бірінен алыс ұсталған саусақтар күші де аз, нәзік болып тиеді. Ал біріккен
саусақтардың денеге тиген күш әлдеқайда артық келеді. Сондықтан ауырған жерге, адамның жасына,
жағдайына қарай тәсілдің өзін өзгешелеп өткізуге болады.
Шапалақтау – саусақтарды сәл бүгіп алақанмен жасалады. Сонда денеге жұмсақтау тиеді. Екі
қолдың ара қашықтығы 2-4 см болады. Алма – кезек екі қолмен бұлшық ет талшықтарына көлденең
бағытта шапалақтайды. Мұнда білезік, шынтақ буындардың жамбастың, арқаның иықтың, қарынның
қалын еттеріне массаж жасағанда қолданылады.
Үстіртін шапалақтау тамырларды тарылтады, олардың соғуын баяулатады, ал күштірек
шапалақтау тамырларды кеңейтеді, массаж жасаған жердің температурасын көтеріп, аурығанын
басады.
Бұл тәсілді бүйректің тұсына, мойынға, жауырынның арасына қолданбайды. Соққан кезде екі
қолдың ырғағы бірдей болғаны дұрыс.
Ұрғылау – толық жұмылған жұдырықпен немесе бүгілген саусақтармен орындалады. Бұл
жоғарғы екеуінің (шапалақтау мен шапқылау) ортасындағы тәсіл сияқты. Бірақ олардан гөрі
салмақтырақ. Ұрғылаған кезде денеге саусақтардың сырты тиеді, ол онша ауыртпай жұмсақтау
болады. Ұрғылағанда қол денеден 5 – 10 см жоғары көтеріледі, ал ұру жиілігі минутына 100 ден 300-ге
дейін жетеді.
Тері жұқа, еті аз жерлерге тек саусақтың ұшымен ұрғыласа, қоң еттерге жұдырықпен
ұрғылайды. Бұл еттердің, жалпы дененің тонусын көтереді.
Осы шықпырту, - денеге төрт саусақпен немесе алақанмен жанай, жалатып өту. Ол сезімдікке,
жарадан кейін болған тыртықты кетіруге өте пайдалы. Себебі бұлшық еттің тез жиырылуын, соңынан
босаңсуын қамтамасыз етеді. Бұл қан айналымын үдетіп, денег оттегі мен қоректік заттардың көбірек
келуіне мүмкіндік береді.
Дірілдету (вибрация) денеге ешбір зиян келтірмей оңай орындалу керек. Біз дірілдетудің
аталған тәсілдеріне , олардың негізгі және қосалқы түрлеріне тоқталдық.
Бір ескертетін жай – бұл тәсілді меңгеру оңай емес. Ол үшін адам ұзақ жаттығу керек. Егер осы
тәсіл дұрыс орындалмаса, адам дірілдек (вибрационная болезнь) ауруына шалдығуы мүмкін.
Ғалымдардың тексеруінше, массаж дұрыс не бұрыс екенін тексеру үшін төмендегідей тәжірибе
жасалған. Стол үстіне стақанға су толтырып құйып, столдың шетіне массаж жасаушы дірілдету тәсілін
орындайды. Сонда ыдыстағы су төгілсе, не жылжып кетсе, - дірілдету тәсілі дұрыс орындалмаған, ал
су төгілмен,ттек дірілдеп тұрса, онда дұрыс жасалған болып табылады.
Дірілдету массаждың басқа тәсілдерінің арасында 2-3 рет қайталанады. Әр тәсіл – 1-1,5
минуттан аспайды.
Қолдың және санның әш жағына дірілдту тәсілін қолданбайд, өйткені онда қан тамырлары мен
нерв жүйесі көп шоғырланған.
Сүйекке жақын орналасқан немесе еті аз жерлерге соққылау әдісін қолданбайды. Сондай –ақ
жасы келген, әлсіреген адамдарға да бұл тәсілді қолдануға болмайды.
Бұл айтылған барлық тәсілді де жеке – дара қолданбайды, бірімен – бірін байлныстырып,
араластырып жасайды. Тек сонда ғана олардың көмегі айтарлықтай болады. Қандай тәсіл болмасын –
бәрінен соң сипауды, сондай-ақ әрбір түрін келесісі толтырып отырса ғана массаждың маңызы артады.
Достарыңызбен бөлісу: