Градуирленген түзу әдісімен темірді (III) фотометрлік әдіспен анықтау

2.7.2. Градуирленген түзу әдісімен темірді (III) фотометрлік әдіспен анықтау

Анализ жүргізу алдында, қажетті жарық сүзгішті таңдап алады. Ол үшін жарық жұтудың негізгі заңдылықтары бойынша белгілі бір ұзындықтағы толқынды шағылыстыруға мүмкіншілігі бар жарық сүзгішті таңдап алады. Бұндай жағдайдың орындалу қажеттілігі екі себептермен түсіндіріледі. Біріншіден, талданатын ерітінді арқылы, әр түрлі толқын ұзындықты (энергиялы) бірнеше сәуледен тұратын кәдімгі жарықты өткізгенде әр атомдардың бірнеше электрондары бір мезгілде қозады. Ал таза аналитикалық сигналды бір элементтің затқа монохроматты ағын сәулесімен түсіру керек.

Екіншіден, кейбір бөлшектер жарықты талғамды сіңіреді, яғни белгілі бір толқын ұзындығында жарық сіңіру сирек, ал басқа жағдайда көп мөлшерде, жарық кванттары екпінді сіңіріледі (егер энергиясы анықталатын элемент электрондарын қоздыру энергиясына тең болса және олардың сіңіру ықтималдылығы нольден жоғары болса). Монохроматтық шағылысу пайда болу үшін приборларда (фотоэлектроколориметрде) жарық сүзгіштер қолданады. Жарық сүзгіш шектелген аралықтағы толқын ұзындығын өткізетін сөулелер шыны болып табылады (20 – 40 нм).

Қажетті жарық сүзгішті таңдау үшін ең қою түсті стандартты ерітіндінің жарық сіңіргіштігі (оптикалық тығыздығы) әр түрлі жарық сүзгішті өлшеп белгілі бір заңдылыққа сәйкес келетін А = f () координитасында график түргызады да, келесі анализ жүргізу үшін оптикалық тығыздығы _:максимал мәнге ие болатын толқын ұзындығын (жарық сүзгіш түсін) таңдап алады. Содан кейін, таңдап алынған жарық сүзгіште әрбір стандартты ерітіндінің жарық сіңіруін өлшейді. Алынған нәтиже бойынша А = f (с) координатасында градуирлеу графигін тұрғызады. Тура осы жағдайда есепке берілген ерітіндінің жарық сіңіргіштігін өлшеп, градуирлеу графигін колдана отырып анықталатын компоненттің құрылымын немесе концентрациясын анықтайды.