фантастикалық
құдайларға,
олардың
өзара
қатынасына, байланыстарына сену;
3)
абстрактылы ойлаудың (рефлексияның) болмауы;
4)
мифтің нақты
өмірлік міндеттерді (шаруашылық, стихиядан
қорғану,т.б) шешуге бағытталған практикалық сипаты;
5)
мифологиялық сюжеттердің біркелкілігі мен тереңге бойламайтын
үстірт, жеңіл мағыналылығы.
Дін – (латынның «религия»-«құдайшылдық» сөзінен) - сенімге
негізделген, адам өмірі мен қоршаған дүниені басқаратын, жарататын
құдіретті күштердің барын мойындайтын дүниетаным түрі. Діни дүниетаным
адамнан дүние туралы сезімдік, образды- эмоцианалды түсінікті талап етеді.
Діннің мақсаты мен мағынасы – қоғам мен жалпы адамзаттың назарын
Құдайға бағыттау арқылы бір бағытқа жұмылдыру, орталықтандыру, сол
арқылы адамды және осы дүниелік болмысты мәртебелендіру.
