Мәдени ландшафтының табиғи және мәдени арақатынасы. Қоғамдық географияның жұмыс тізбегінің орындалғанның ішінде мәдени ландшафтыныны құрудағы табиғи фактордың рөлі фонға, пейзажға байланысты, яғни ландшафтың сыртқы құрамы (Туровский Р.Ф.). В.Н. Калуцкованың схемасы бойынша , табиғи ландшафт – жергілікті қоғам мен тілдік жүйе сияқты мәдени ландшафтының құрамдас бөлігі болып табылады. Ю.А. Веденин және оның Ресейлік НИИ дің мәдени және табиғи бөлімінің әріптестері табиғи үрдістердің өз үлестері арқылы мәдени ландшафтыны құрудағы рухани және интеллектуалды қызметінің рөліне ерекше тоқталып өтеді. Ю.А. Веденин и М.Е. Кулешова мәдени ландшафтыға топонима, архивтік және тарихи мәліметтерді, сонымен қоса әртүрлі кітаптарды қосады, яғни ландшафтыны әртүрлі тарихи оқиғалармен байланыстырады.
Г.А. Исаченко айтылғандардың барлығын қорытындылай келе «мәдени ландшафтының» заманауи түсінігі екі негізгі бағыт бойынша дамуда деген тұжырымға келеді. Оның біреуі классикалық ландшафткіріспесіне жатқызылады. Онда «ландшафт» термині мен мәдени ландшафт термині «двуединый» кешен ретінде қарастырылады, яғни ол табиғи үрдістер қарастырады, сонымен қоса адам қызметінің инициировалық үрдісіде қарастырылады ( соның ішінде адамдардың басқаруы мен бақылауыда жатқызылады). Мәдени ландшафтының мұндай түсінігінде динамикалық ланшафткіріспе әдістері қолданылған, яғни оның құрылымын зерттеуге, энергия және ақпарат, сонымен қоса әртүрлі масштабты картографиялау қажет. Бірақ біз мына нәрсені ескеруіміз керек, яғни мәдени ландшафтыға адамдар берген ерекшеліктер тек қана рационалистік оймен түсіндіруге болады, бұл жерде «иррациондық» элементтері де бар( мысалы сакральдық мінездемесі бойынша), оларды анықталған мәдениет бойынша көруге болады.