Жамал. Рауза, мына кісінің айтқанының жаны бар-ей!
Рауза. Рас айтасыз, Жамал Ахметовна, ақпарат дегеннің бәрі – өтірік, өсек.
Ұлтуған. Ақпарттың көзі – биліктің өзі. Біліп қойыңдар, қай кезде де биліктің атқаратыны бір басқа, ақпараты бір басқа. Ал, мына әкімдік шіркіннің ісі де, сөзі де түсініксіз.
Жамал. Ойбай, абайлаңыз!
Рауза(лып ете қалып). Құрысын, мына сөзді біреу естісе не боламыз?
Ұлтуған. Зейнеткер боламыз, енді қайтып бізге ешкім зейнеткерлікті тастатып, жұмысқа қайта шығара алмайды.
Жамал. Сіз де қызық екенсіз, Рауза біздің емес, балаларымыздың келешегін ойлап айтып отыр бұл сөзді.
Рауза. Ия, балаларымызға кесіріміз тиіп кетпесе екен, деймін мен.
Ұлтуған. Өз сөзіңді өзің өле-өлгенше айта алмайсың десеңші. Қызмет істедік, өзіміз үшін қорықтық, аузын бұған өгіз болдық, енді баламыз үшін шыбын жанымызды шүберекке түйеміз, ертең немереміз үшін шырылдайтын боламыз.
