1. Протекционизм ( латынша «protectio» - қорғау) – жергілікті тауар өндірушілерді
шетелдік бәсекелестерден қорғау саясаты.
Протекционизм капиталдың алғашқы қорлануы кезінде (ХУІ-ХУІІІ ғ.ғ) пайда болды.
Оның теориялық негізін меркантилистер құрды және бас кезінде Францияда кең таралды.
Ресейге Петр І-нің билік еткен кезеңінде келді.
Протекционизм ұлттық ресурстарды пайдалану деңгейін көтереді.
2.
Протекционизм импорттық салықтарды қолданып экономикалық тиімділікті
арттырады.
3.
Протекционизм өзінің экономикалық дамуына келеңсіз жағдайларға ұшыраған
салаларды көтеруге мүмкіндік береді.
4.
Протекционизм тек өте үстіртін жағдайларда (төлем балансы тапшылығы, ұлттық
экономиканы шетелдік субъектілердің бәсекесінен қорғау үшін) қолданылады.
Сондай-ақ,
протекционизмді
жақтаушылар
оның
әлеуметтік-экономикалық
артықшылықтарын атап көрсетеді:
-
протекционизм елдердің қауіпсіздік қабілетін ұстауға жағдайлар жасайды. Әр ел
өзінің ұлттық қауіпсіздігіне қажетті стратегиялық маңызды салалардың (ауыл шаруашылығы,
тамақ өнеркәсібі, металлургия және т.б.) дамуын қамтамасыз етуі қажет;
-
протекционизм өмір сүру деңгейі мен сапасы төмен елдерді дамыған елдерден қорғау
үшңн қажет;
-
протекционистік саясат кейбір әлеуметтік топтар мен экономикалық қызметтерді
(крестьяндық, ұлттық қолөнерді ) сақтап қалуға мүмкіндік береді.
